Aretha Franklin was ontegenzeggelijk één van de grootste muzikale talenten die er ooit deze aarde heeft rondgelopen. Iedereen die iets met muziek deed en met haar in aanraking kwam, had dat gelijk door. Het talent was zo overweldigend. Echter het duurde heel lang vooraf ze echt een grote hit te pakken had en dus doorbrak.
Terwijl ze er lang heel bewust naar op zoek is geweest. Die ene hit. Die zogenaamde erkenning, niet van de critici maar van het grote publiek. Wat ik opmerkelijk vind. Zelfs supertalenten hebben zo’n vorm van bevestiging nodig. Maar dat terzijde.
De reden waarom het zo lang duurde is omdat het publiek niet goed wist wat ze aan Aretha Franklin hadden. Een album van Aretha kon namelijk soul, jazz, gospel en R&B bevatten. En allemaal even goed. Maar dit maakte het lastig om haar te marketen bij een groter publiek die gewend waren dat een artiest het een of het ander was.
Pas toen ze zich mee ging toeleggen op één specifieke richting, toen pas kwam het grote succes. En natuurlijk werden ook toen pas de eerdere albums in een nieuw licht gezien.
Soms moeten mensen met extreme natuurlijke talenten zichzelf eerst behapbaar maken voordat iedereen het talent ziet.
Luister hier meer.