Meat is Murder

Ik hou van vlees. Big Macs, Whoppers, Triple Wendy’s, Babi Pangang of een frikandel speciaal; ik eet het graag. En ik was het ook altijd met Chris Rock eens, die ooit dit zei.
Toch hebben mijn vrouw en ik sinds 1-1-2010 geen hap vlees meer gehad. Het waarom en mijn bevindingen kunt u hier lezen.

Waarom?
Er zijn hiervoor meerdere redenen te noemen. Ik kan natuurlijk het lot van de dieren aanhalen. Maar dat is niet echt de reden; hoewel wel het mooi meegenomen is. Maar mijn jas is nog steeds van leer en mijn schoenen ook. Dus me beroepen op het dierenleed zou een dubbele standaard zijn.
Het is iets waar ik eigenlijk altijd al nieuwsgierig naar was in de zin van “hoe zou dat zijn?”. Ik ken een aantal mensen die het doen en dat heeft me altijd geïnteresseerd. Soms kan het ook een album zijn dat je aan het denken zet.
Maar wat ook meespeelde is dat het in andere culturen/religies eigenlijk heel gebruikelijk is om dit juist bepaalde perioden te doen (vasten). Of om bepaalde dingen helemaal niet te eten cq. anders te bereiden (kosjer). In onze maatschappij kennen we dit niet. En waarom eigenlijk niet? Een periode van onthouding (internet, tv, bepaald voedsel) kan juist zo verfrissend werken. Ook mijn vrouw deelde deze interesse, dus we namen ons voor om het gewoon eens te proberen vanaf 1-1; als experiment. In de eerste instantie voor een maand. Inmiddels zijn we 2,5 maand verder en nu kan ik beter vragen: waarom eigenlijk ook niet?

Waarom ook niet?
Wanneer je nadenkt over vlees eten, is het best een gekke gedachte. Je stopt het lichaam van een dood organisme in je eigen lichaam. Hoe meer ik daar over denk hoe vreemder ik dat eigenlijk vind. Daar komt bij dat de meeste mensen geen kip zouden durven slachten maar het wel durven op te eten. In onze maatschappij is dus een soort van vervreemding ontstaan van datgene wat we eten (wat we in ons lichaam stoppen) en datgene wat het daadwerkelijk is. Alleen daarom is het al goed om het een keer radicaal anders te doen.

Bewuster
Iets expliciet niet proberen te eten, zet je aan het denken. Je gaat nadenken; wat eet ik eigenlijk allemaal en waarom. Je moet ook wel want je hebt een keuze gemaakt. Daarnaast probeer je een balans te vinden voor het ijzer en proteïne verschil dat ontstaat door het niet eten van vlees. Dat is een uitdaging. Op 15-1 had ik even een klein dipje wat duidde op een ijzer tekort. Dit hebben we inmiddels aangepakt. Maar ik heb dus nog nooit zoveel verpakkingen gelezen als de laatste maanden. En dat kan soms erg verhelderend zijn. En je gaat dan pas merken in hoeveel dingen eigenlijk dode dieren verwerkt zijn (drop, chips etc.). Dat kan soms een hele vreemde gewaarwording zijn. Vooral de ontdekking dat de vleesconsumptie doortrekt in alles wat we eten. En die ontdekkingstocht alleen al, is een voordeel. Het dwingt je al gelijk om bewuster met je eetgedrag om te gaan. En dat werpt direct zijn vruchten af.

Resultaat
Feit is dat ik me op dit moment beter voel als ooit te voren. Ik voel me fitter (4kg eraf), ik slaap beter, ben geconcentreerder. Ik kan nu natuurlijk zeggen dat het door het niet eten van vlees komt, maar dat zou niet helemaal eerlijk zijn denk ik. Geen vlees eten zal daarin misschien een rol spelen. Maar het bewuster omgaan met je eetgedrag is, denk ik, vooral credit aan dit resultaat. Je eet veel gerichter en bewuster.
Maar wat me eigenlijk nog meer aan het denken zet is het volgende. Ik ben er nog (gelukkig). 2,5 maand vleesloos maakt dus geen verschil of met andere woorden het is niet nodig. Denk daar maar eens over na. Je lichaam heeft het dus niet nodig. Dus waarom zou je het eten? Het argument “omdat het lekker is” heeft voor mij hierdoor steeds minder waarde.

Reacties
Er zijn dus een aantal positieve uitkomsten en interessante leermomenten geweest. Maar wat vooral ook interessant is, zijn de reacties van mensen. Het viel me tegen hoe negatief de reacties van 80% van de mensen zijn wanneer ze horen dat je geen vlees eet of dat je dat hapje even overslaat vanwege het experiment. Zonder dat ze doorvragen is de conclusie direct: “wat een onzin”, “jij spoort niet”, “je bent gek”. Het aangeven van je vegetarisme is dus een goede lakmoes test voor het empathisch vermogen van degene aan wie je het op dat moment vertelt (als je die zin niet snapt is er een grote kans dat je in de 80% groep valt).

Ik denk dat het vooral angst is, angst voor het onbekende. Het onbekende roept angst op, en angst moet gepareerd worden met straffe reacties. Een karaktereigenschap van mensen die aan bron ligt van vele andere generaliseringen (en waar ik zelf ook ongetwijfeld schuldig aan ben). En dat is jammer. Maar wat daar wel weer interessant aan is, is de achterliggende gedachte. Het eten van vlees is compleet ingenesteld in ons bestaan, het is de norm. Dat terwijl niemand ooit bewust gekozen heeft om vlees te eten! Het wordt je letterlijk en figuurlijk met de paplepel ingeschoten. Iedereen eet het, onbewust, je hebt eigenlijk alleen mensen die het bewust niet eten.
Vlees eten is dus de standaard; alles wat van de standaard afwijkt is niet normaal en wordt scheef tegen aan gekeken. En dat geeft ook te denken.

Mis je het niet?
Zoals ik aangaf hou ik best van vlees. Maar mis ik dan niet nu? Nee, eigenlijk niet. Dit is ook vooral aan mijn vrouw — de keukenkoningin — te danken die erg creatief in de keuken is. We hebben volgens mij nog niet één keer hetzelfde gegeten. Ik heb dus nog geen een keer verveelt aan de broccoli gezeten.

Nooit meer vlees?
En het experiment loopt dus nog even. Volgens mijn vrouw indefinitely. En ik zelf ga ook nog even door. Maar de kans dat ik wel weer vlees ga eten is aanwezig. Maar dan wel veel minder en veel gerichter. Liever 1 goede biefstuk dan 10 ballen gehakt, en bepaalde vleessoorten gewoon helemaal niet meer. En dan zal ik waarschijnlijk vaker periodes inlassen van bijv. één vleesloze maand per jaar. Maar ik zal waarschijnlijk ook weer gewoon vlees eten omdat het praktischer is: de supermarkten liggen vol met vlees en in alles zit op de een of andere manier wel vlees. Maar zoals ik al eerder concludeerde is dat ‘praktische’ best een hele vreemde situatie. Daar kom je wel achter als je een tijdje geen vlees eet; iets wat ik iedereen kan aanraden om eens te proberen.

Een videootje. Natuurlijk kan ik een willekeurig nummer van het geniale Meat is Murder album neerzetten, maar das te voor de hand liggend. Dan liever deze banger. 9 minuut en 6 seconden en geen seconde te lang.