Ik reed dit weekend door de platte polder over de A6. Het miezerde. Een zaterdagmiddag in november. Ik haalde een motorrijder in die achter een vrachtwagen reed. Hij reed op een babyblauwe Harley. De motor leek nieuw. Misschien net aangeschaft. Bij het passeren keek ik even naar rechts, en zag ik dat de man op de Harley niet blij keek.
En ik begreep hem.
Want dit kon toch de nooit de bedoeling zijn geweest. Op de A6, achter een vrachtauto je nat laten regenen. Dit was niet de droom waar zo lang voor was gespaard.
Ik heb niets met motors, maar in een flits zag ik toch voor me wat die droom had kunnen zijn. Op de uitgestrekte vlakten van Texas in de schroeiende hitte, kilometers maken, ellenlange stukken zonder ook maar iemand tegen te komen. Vrijheid.
Deze droom sprak op dat moment zelfs mij aan. Toen passeerden we de motorrijder en kwam ik weer tot mijn positieven. Wat was dit voor gekke gedachte.
