Elk jaar stellen we als vriendengroep een lijst samen van liedjes. Die lijst wordt vervolgens als top 40 radioshow aan elkaar gepraat, onderweg naar het jaarlijkse weekendje België. Iedereen mag nummers indienen, soms met een thema, soms niet. Maar een stukje onderbouwing bij het indienen mag altijd. En die kans laat ik natuurlijk nooit liggen. Dit is mijn inzending van dit jaar.
In willekeurige volgorde.
New Order Blue – Monday
Deze track is geen verrassing meer natuurlijk. Of toch wel? Ik twijfelde om na 15 jaar België deze knaller nu eindelijk eens met pensioen te sturen. Echter, wanneer we nu naar België rijden dan komt New Order twee weken later sinds lange tijd naar Nederland. En — jawel — wij hebben kaarten! Dit is dus de eerste keer in al die jaren België dat we onze vaste nummer één nu ook eens echt live mee kunnen maken. En daarom hoort dit nummer ook dit jaar zeker weer in de lijst!
City Calm Down – Blood
Er zijn twee nummers die ik het afgelopen jaar het meest heb gedraaid. Een van die twee is deze track. Er zijn weinig rock nummers met meer urgentie. En live schijnen deze mannen uit Melbourne Australië de pannen van het dak te kunnen spelen. Maar dat kan ook haast niet anders met zo’n track. Maar zoals je kunt horen weten ze ook hun weg goed te vinden in de studio. Het is een grove schande dat deze band niet veel groter is.
One.Sentence Supervisor – Yelena
De andere track is deze. Voor een aantal mensen is deze band misschien wel de ontdekking van de vorige België editie. Inmiddels is dit nummer al een paar jaar oud, en de sympathieke Zwitsers werken nu al een tijdje aan nieuw album dat elk moment kan verschijnen. En waar is dus heel benieuwd naar ben.
Maar tot die tijd, als de aarde ooit zou vergaan dan zou je deze specifieke track in een ruimtecapsule kunnen stoppen. En wanneer die capsule dan wellicht door toekomstige beschavingen opgepikt zou worden, dan dient die track als HET ultieme voorbeeld van dat wat mensen met een paar gitaren en drums en microfoons ooit konden maken. Slechts 13986 views op YouTube. De helft daarvan is van mij.
BTS – Boy With Luv
Er is zoetsappige boyband muziek en er is BTS. De overtreffende trap. Al jaren DE K-popsensatie die vele tienermeisjesharten sneller doet kloppen. Maar tegelijkertijd, beslist niet om aan te horen. Ze zijn in staat om elk muziek genre zonder al te veel moeite een flink afschuwelijk oor aan te naaien. En toen kwam deze track.
Duidelijk gericht op de Amerikaanse/Westerse markt, dus doorspekt met kinderlijk Engels en de meest slechte rap bars die je ooit zult horen. Echter bij de lancering van deze single kwam de 7 koppige band deze ook promoten bij Saturday Night Live. En toen begreep ik het.
Deze jongens ‘murderen’ het podium. Compleet. Ik kan even geen band opnoemen die harder op het podium werkt en die live muziek op zo’n manier kunnen combineren met de meest intensieve choreografie denkbaar. Ik weet niet wat het Koreaanse woord voor swag is. Maar dit is het. In 4 minuut 25 wordt de lat voor elke andere boyband een paar tandjes hoger gelegd. De eenheid van deze unit waarbij het geheel meer is dan de sum of all parts is een plezier om naar te kijken. Het is dan eigenlijk ook geen muziek om naar te luisteren, maar om naar te kijken. Pop muziek in ultima forma. De fysieke exercitie van wat het betekent om jong te zijn.
De single versie is naar mijn gevoel nog steeds te overgeproduceerd. Alleen een olievat pure ranja zou je tanden sneller doen wegrotten. Maar goed, ik ben de doelgroep niet.
Geke’s Tiental – Lied voor de vissers
Hier kan ik helemaal niets aan toevoegen.