in Dagelijks

Het kikkervisje en een onvermijdelijk gevoel van verkeerdheid

Het verbaast me meer dan eens, wat er van de duizenden dingen die ik op een dag zie, blijft hangen. Ik heb niet echt invloed op wat er in mijn onderbewustzijn blijft plakken en wat daardoor later dan komt boven drijven. Ik ben hier vast niet de enige in. (Dit is het sterkste argument waarom ik altijd probeer na te denken over wat ik zie, lees of hoor — waar ik mijn onderbewustzijn mee voed — maar dat terzijde.)

Hoe gaat dat dan? Ik scroll wat, lach wat, en scroll weer verder.

En dan zit ik vervolgens in de auto of loop ik ergens en dan plotseling komt dat ene tweetje bovendrijven.

Zo moest ik van de week al een paar keer denken aan één tweet over een kikkervisje die nooit een kikker werd.

De foto is nogal treffend: ja, dit is een enorme kikkervis.

Maar het was de caption van een quote-tweet die het em deed:

This is haunting me. What untold pain and horrors does this creature experience? No concept of self or circumstance, just an inescapable feeling of wrongness. A biological purpose and drive it is incapable of fulfilling as it uncontrollably morphs into this mutated monster. I’m going to have nightmares about this tadpole.

Bron

Misschien is de foto wel nep of A.I. of misschien is het echt: volgens de uitleg gaat het om een hormoonbalans verstoring waardoor dit kikkervisje geen kikker werd. Maar nep of echt, er wordt hier een verhaal verteld.

En het is die ene caption: inescapable feeling of wrongness, die bij mij blijft hangen. Hoewel ik vermoed dat het kikkervisje nergens last van heeft en het misschien wel prima vindt, leest de caption als de omgekeerde Gedaanteverwisseling van Kafka.

Het verschil is dat deze gedaanteverwisseling nu juist uit blijft, en in tegenstelling tot Gregor Samsa heeft dit kikkervisje dit zelf niet door. Toch vangt de caption hetzelfde gevoel: an inescapable feeling of wrongness. De ongrijpbare onverklaarbaarheid. En daar sla ik op aan. Want wie heeft dat gevoel nou niet eens af en toe? Wie voelt zich nou niet af en toe een kikkervisje dat maar geen kikker wordt? Een universele ervaring gevangen in een tweetje.


Laat een reactie achter

Reactie