George Carlin vroeg ooit: is het je wel eens opgevallen dat iedereen die langzamer rijdt dan jij, een idioot is, en iedereen die sneller rijdt, is een maniak.
Wat hij hier perfect verwoordde was de illusie van persoonlijke objectiviteit. Lee Ross deed er een Ted talk over. Hij noemt het naïef realisme: de eigenschap van mensen waarbij we denken dat de manier waarop wij de wereld zien de enige objectieve — en goeie — manier is.
Volgens Ross is een naïef realist te herkennen aan drie eigenschappen:
- Ten eerste gelooft de naïeve realist dat hun waarnemingen realistisch en ‘objectief’ zijn. Andere mensen (althans redelijke andere mensen) zouden hun overtuigingen, voorkeuren en overtuigingen moeten delen.
- Ten tweede verwacht de naïeve realist dat elke redelijke, ruimdenkende persoon zal worden overgehaald om het eens te zijn met de naïeve realist als er onenigheid is tussen partijen. Als er onenigheid is en als de partij die het oneens is een redelijk persoon is, zou het presenteren van de “echte feiten” de harmonie moeten herstellen.
- Ten derde is iedereen die het niet eens is met de naïeve realist — na de presentatie van echte feiten — onredelijk, bevooroordeeld of irrationeel.
Klinkt dit bekend?
Lees hier meer.