Wanneer iemand aan je vraagt: ‘waar ging die film over?’, dan zou het raar zijn wanneer je antwoordt: ‘geen idee, ik was niet bezig om alles te onthouden!’
Natuurlijk weet je waar de film over ging, hoe het verhaal verliep, en wie de hoofdpersonen waren, zonder dat je daar moeite voor hoeft te doen (even er van uit gaande dat je tijdens de film niet de hele tijd op je telefoon zat). Het ging als vanzelf.
Al die dingen heb je dus onthouden zonder al te veel moeite. Wanneer je iets moet leren of aan het studeren bent kan het je soms veel meer moeite om iets te onthouden. Gek toch.
Wat zegt dit? Dat onze hersens veel beter in staat zijn om verhalen te onthouden? Verhalen zitten vol met dwarsverbanden, aanknopingspunten, lineair verloop, karakters, plot elementen, orde*, structuur en meer. Allemaal zaken waar wij als mensen van houden, allemaal zaken die ons geheugen helpen. Memory loves meaning.
In marketing weten ze al heel lang dat je ook daarom altijd een verhaal moet vertellen.
(* Misschien is dit ook waarom ik moeite heb om het plot van EEAAO te onthouden, maar dat terzijde)