Bob Dylan 82 bij Boekhandel Riemer

Ik was gisteravond bij Boekhandel Riemer in Amersfoort voor een Dylan lezing ter ere van de man zijn verjaardag.

Er waren hapjes, taart en whiskey. Dylan whiskey natuurlijk.

En er waren liefhebbers, kenners en fans die herinneringen ophaalden aan Dylan en o.a. discussieerden over zijn stem en pianospel, het meest recente concert in Nederland, de exegese van Dylans kerstverlichting en waarom hij tegenwoordig meer voor zijn geloof lijkt uit te komen.

Bedrijfsleider en organisator Hans hield een presentatie waarin we langs het Dylan nieuws van het afgelopen jaar gingen en verschillende beeld- en geluidsfragmenten zagen van en over Dylan (welke covers deed hij, wat voor recente prikkelende quotes zijn er). Er was live muziek van The Bowery, een singer-songwriter die beslist zeker geen onverdienstelijke covers van Dylan deed. Waaronder Tambourine Man, The Times They Are a-Changin’ en Shelter from the Storm. En ik kocht er 2 LPs.

U snapt, het was een mooie avond.

Volgend jaar weer. Ten minste. Het grote nieuws gisteravond was natuurlijk dat Tina Turner op 83 jarige leeftijd is overleden. Bob werd gister 82. Dus we zullen zien.

De leeftijd van Bob bleef zeker niet onbesproken. Het is een voorname reden waarom veel mensen toch steeds weer naar de concerten gaan — het kan immers zomaar de laatste zijn! Toch merkte iemand op; het allerergste zou zijn dat Bob ons overleeft.

Eén ding uit de lezing die ik wil delen kwam uit het recent verschenen The Philosophy of Modern Song. Hier opende de lezing mee.

When Dion’s voice bursts through for a solo moment on the bridge, it captures that shimmering persistence of memory in a way that the printed word can only hint at.

De hele quote gaat zo (overgeschreven van de vertaalde handout die ik meekreeg):

Als Dions stem in een solomomentje tijdens de brug even alles ontstijgt, horen we de glinsterende volharding der herinnering waar het geschreven woord niet aan kan tippen. Maar zo is muziek nu eenmaal. Muziek is van een bepaalde tijd, maar ook de herinnering zelf. Hoewel we er zelden bij stilstaan is muziek gemaakt van tijd, zoals een beeldhouwer of lasser werkt met fysieke ruimte. Muziek overstijgt de tijd door erin te leven.

Bob Dylan

Ik kende de quote nog niet, maar toen ik het hoorde had ik een typische Dylan ervaring. Ik baalde dat ik dit zelf niet had bedacht maar tegelijkertijd hield ik van de man die deze observatie maakte en het zo treffend kan duiden. Op naar nog vele jaren!