Een tijdje geleden sneed ik mezelf in mijn vinger. En ging ik te laat naar een dokter. Ik raad het niet aan.
Sinds die tijd is de helft van mijn vingertopje doof. Ik heb daar geen gevoel meer in. En pas dan kom je er achter hoe vaak je je vingertopje gebruikt.
Sindsdien ben ik een paar keer midden in de nacht wakker geworden omdat mijn vinger aan het tjoeken was. En de laatste paar weken begint het af en toe te tintelen en — dit is het goede nieuws — het gebied dat doof is, lijkt steeds kleiner te worden. Zijn de zenuwen aan het herstellen? Kan dat überhaupt?
Ik krijg steeds meer gevoel terug in dat vingertopje, misschien komt het helemaal terug, of misschien is dit het.
Ik weet niet precies wat er gebeurt, of waar het eindigt maar ik word hier meerdere keren per dag mee geconfronteerd en elke keer denk ik: hier zit in een metafoor in. Alleen ik weet niet welke.
> …hier zit in een metafoor in. Alleen ik weet niet welke.
Je kunt er, om het zo maar eens uit te drukken, de vinger niet op leggen?
Hahaha dat zeg je goed!
Hee Jan,
Ze noemen dit Neuronal Sprouting !
Weer wat geleerd, dank!