Deze periode van het jaar kenmerkt zich door het doen van veel aankopen. Aankopen van spullen die je waarschijnlijk niet echt nodig hebt.
En die aankopen gebeuren natuurlijk steeds meer online. Zeker nu.
En elke keer als ik dan weer zo’n doosje van bol.com of Amazon moet opruimen, denk ik altijd aan dit gedicht van Judith Herzberg:
Omdat je in de oorlog altijd hoorde
Judith Herzberg
van vóór de oorlog, hoe argeloos
ze waren, ben ik nu heel voorzichtig.
Gooi ik iets weg, bijvoorbeeld
een kartonnen doos, dan hoop ik
dat die doos mij nooit meer zal
heroveren in vorm van zelfverwijt:
weet je nog wel, hoe zorgeloos,
we gooiden gewoon dozen weg!
Als we er één hadden bewaard,
één hadden bewaard!
Later komen er dichters die beschrijven hoe argeloos we bestelden bij Amazon, hoe de middenstand verdween en hoe het water tot onze nekken kwam.
Later is nu. De dichter is dichtbij.