De bekende New York correspondent Max Westerman schreef in 2002 een boek over de ‘hoofdstad van de wereld’. En natuurlijk kan het bijna niet anders dan dat al deze verhalen een oorsprong of link vinden met de gebeurtenissen van 9/11 het voorgaande jaar.
Het is dus een collectie van losstaande verhalen van het New York vóór en het New York vlak na deze ingrijpende gebeurtenis (die dit jaar al weer 19 (!) jaar geleden is).
Verhalen over New York mag je me altijd wakker voor maken. Maar Westerman schrijft daarnaast ook nog eens heerlijk soepel en zonder opsmuk. Zijn verhalen zijn vaak feitelijk en worden weinig persoonlijk, wat niet goed of slecht is, maar een constatering. Opmerkelijk is bijvoorbeeld een losse passage over zijn oom die bij zijn tweede vlucht ooit overlijdt doordat het vliegtuig in zee stort (terwijl hij een paar maanden daarvoor een zelfportret had gemaakt, waarin hij verdronk, vastgebonden in een vliegtuigstoel).
Hij weet dus met zijn toon een bepaalde gereserveerdheid in te bouwen die hij ook op bepaalde momenten kan loslaten voor extra effect.