De band Niemandsland kwam hier al eens eerder voorbij. Toen speelden ze unplugged, nu echt.
Ze speelden afgelopen zaterdag in Emmeloord in de Klos. Het ‘culturele jeugdcentrum’ vlak naast mijn oude middelbare school en waar ik al 1000 jaar niet meer was geweest. Toch leken er nog precies dezelfde mensen rond te lopen. Of, misschien moet ik de gedachte loslaten dat ik zelf wél ben veranderd? Hoe dan ook.
Ik kwam via de achterkant waar ik een zenuwachtige drummer trof die op het punt stond om voor derde keer in korte tijd het toilet te bezoeken van de stress. Iets wat hij het liefst vocaliserend doet. Het laatste taboe, zo vertelde hij aan iedereen die het horen wilde. Daarvoor echter, waren we deelgenoot van een aardig tafereeltje. Een PVV stemmer (naar verluidt) was bezig de vastzittende Starlet van een moskeebezoeker, gelegen naast de Klos, los te trekken met zijn stationwagon. Het polderland met zijn rijke klei had zich om de wielen geklampt en de auto van deze vriendelijke allochtoon muurvast gezogen. Het lostrekken lukte. Het zou zomaar een metafoor kunnen zijn. Blije gezichten alom en het beloofde een mooie avond te worden.
En dat werd het.
Omdat er nog twee bands stonden te dringen werd de set met één nummer ingekort.
Ik heb meerdere ideeën, gedachten en gevoelens over deze band en hun muziek. En vragen. Zoals: hadden de bandleden afgesproken om allemaal een t-shirt zonder bedrukking te dragen? Maar dat laat ik allemaal voor wellicht een andere keer.
Maar weet dit, ik mag ze graag.
Originele Nederlandstalige teksten met een vleugje dialect en hier en daar een cover, van niet de minsten: Dylan en Gorki.
Voor wie er niet bij kon zijn, dan ben je hier op de goeie plek. Hier staat namelijk de hele show, in twee delen.
Twee delen omdat de rode Sony Handycam CX130 (ja, die bestaan nog) de bestanden na een bepaalde grootte opknipt.
‘Kopje koffie’, een van de sterkste nummers van Niemandsland, valt hierdoor helaas in twee stukken uiteen. Maar dit mag de pret niet drukken.
In de videos zijn chapter markers gemaakt zodat je direct naar je favoriete nummer kan klikken.
Tot ut gaotjen.
Webmentions
[…] geen podiumervaring. Je moet ergens beginnen en dat deden we 18 november jongstleden. Vriend Jan had er al een stukje over geschreven. Hij heeft alles gefilmd (ik denk omdat hij dat leuk vond, iets met vreemde kostgangers) maar ik […]