Vandaag is het exact 2 jaar geleden dat ik een iPhone 3Gs in m’n handen gedrukt kreeg. En datzelfde toestel gebruik ik nu nog. En 2 jaar is lang. Zeker voor een telefoon. Het is het langste dat ik ooit met een toestel heb gedaan.
Het is een gekke relatie die een mens met zijn telefoon kan hebben. Ik kan bijvoorbeeld niets anders verzinnen dat 24 uur pe dag fysiek zó dichtbij mij was de afgelopen twee jaar als dit toestel (organen en huid niet meegerekend.)
Ik ben geen Apple fanboy: sterker nog, ik heb juist vaak kritiek (en groeiende kritiek) op Apple, hun hardware en software. Dus deze post zou ook over Apple kunnen gaan en “what-I-don’t-like-about-it”. Maar laten we de happy flow kiezen en een ode doen aan dit toestel dat al langer meegaat dan al mijn andere telefoons en zich na 2 jaar aan mij vastgeklampt te hebben nog steeds kan meten aan de huidige telefoon toestellen markt.
Vroeger
Het begon in 1998: voor 299 gulden (!) kocht ik een pre-pay Pocketline Swing. Maar wie moest ik bellen? Mijn vrienden vonden me maar vreemd. Wie loopt er nou met een telefoon in zijn broekzak? Ik herinner me nog dat ik me echt moest verdedigen. Maar goed, dat trok natuurlijk snel bij. Ik heb ooit een keer een plaatje gemaakt met (in volgorde) alle toestellen die ik gehad heb vóór de iPhone. Dat zag er zo uit. Wie kent ze nog?
Schitterende iteraties van techniek. De een kon steeds weer net wat meer dan de ander. Maar het waren allemaal iteraties, kleine verbeteringen op een bestaand idee.
Meer dan bellen
De meeste telefoons gebruikte je een tot twee jaar en daarna waren ze stuk of niet meer actueel. Van 2 regels tekst op de Pocketline Swing naar een internet telefoon met een flitscamera dat waren ontwikkelingen waar je natuurlijk in mee ging! En toen kwam de iPhone. Alles zou anders worden; zei Apple. Ik zag het niet direct (I confess). Want: ik kon toch al mail lezen en internetten, en fotos maken en zelfs meer (radio luisteren!) en er zat niet eens een flitser op. Dus. Maar waar wist ik van.
Een jaar voordat dat ik een iPhone had, kocht ik een iPod Touch voor m’n vrouw. Feitelijk was dat het eerste echte full-blown internet device in zakformaat (dat waar Bill het al over had). En ik was genuinly impressed. Het was een apparaatje rechtstreeks uit sci-fi films. Een apparaatje dat je altijd al wou hebben want door de combinatie met internet had je de hele wereld in broekzak. Geen Enkhuizer Almanak meer nodig. Gewoon even Googlen.
Maar dat was toch niet nieuw? Mijn MDA Vario met uitklap qwerty toetsenbord kon dat allemaal toch ook al. Jazeker! Maar dat is dus waar de schoen wringt. Het KAN allemaal ook maar vraag niet HOE.
Want dat is namelijk waar de iPhone/iPod schittert. Het kan veel dingen niet, maar zijn die dingen nodig? En dat wat wel kan, doet het dermate anders én goed dat het echt verschil maakt.
Waar ik steeds vaker achter kom, dat geldt ook hier: succes wordt niet bepaald door WAT je doet maar HOE je het doet.
Voorbeeldje. Een van de belangrijkste dingen die ik mijn telefoon doe is mail lezen. En mail lezen werkt. Het kan ook op een SE of MDA maar dat is behelpen. Op de iPhone werkt het. Ik hoef niet in te zoomen met een stylus, het herkent mn contacten, het is snel, ik kan zoeken, ik heb overzicht in mn inbox, ik kan snel iets terug typen. Het werkt. En doordat het werkt gebruik ik het ook ECHT. Feitelijk kan ik mijn mail op mijn telefoon lezen of op mijn PC; het maakt niet uit. De ervaring is hetzelfde. En daar zat de crux. Apple heeft met de iPhone een aantal zaken kernachtig goed gedaan die het verschil maken. Nee, ik heb geen shell om in te loggen en ook geen file browser. Maar die heb ik dus blijkbaar ook niet nodig in een telefoon. Wat ik er van vind dat Apple dat bepaalt voor me; laat ik even buiten beschouwing. Net als het feit dat de iPhone wat mij betreft niet in 1x raak was: de 3Gs maakte verschil; de 2 iPhones daarvoor waren het aanloopje er naar toe. (Die iPod bleek overigens een gateway drug voor Apple apparatuur: want een iPhone, MacBook Air, iPad2 en iPhone 4S volgden.)
Apps die killen: killer apps
Het duurde dus even en iemand moest em aan me geven: maar ik zie het verschil. Maar ik zie ook dat de (Android) smartphones van tegenwoordig hetzelfde, zo niet meer, kunnen. En dat is natuurlijk fantastisch: maar die waren er 2 jaar geleden nog niet.
Mail waar ik het over had is natuurlijk standaard onderdeel van iOS software. Maar het toverwoord als je het over een iPhone hebt is uiteraard: Apps.
Apps zijn DIRECT bepalend geweest voor het grote succes van de iPhone en ook verantwoordelijk voor misschien wel de grootste revolutie in menselijk gedrag na het internet en het social web.
Ik ben geen app vreter. Ik ben bescheiden. Ik heb 36 apps op mijn telefoon (excl. de 28 standaard apps). En ik heb slechts ooit voor 2 apps betaald (Hebreeuws woordenboek en een webcam app).
Maar de apps die ik gebruik zijn apps die echt dingen veranderd hebben.
WhatsApp
Dit is wat mij betreft ook direct de beste app ooit (en de reden waarom KPN het moeilijk heeft: door 1 app!). Mijn vrouw heb ik al maanden niet meer ge-smst. Maar we chatten meer dan ooit. Ook onze gezins groep is een dolle boel en we zijn misschien wel closer daardoor geworden. Even een berichtje en iedereen weet direct hoe het zit of wat er aan de hand is. Vakanties plannen (terwijl ik dit typ) of een foto of videotje delen van een nieuwe telg van gezin. Het kan, het werkt. WhatsApp is de reden waarom we dankbaar mogen zijn dat we in de 21ste eeuw leven.
ABN App
Geld bestaat niet meer. Het is iets virtueels geworden. Elke maand krijg ik een paar getalletjes erbij en er gaan getalletjes af. En dat regelt deze app. Oh acceptgiro in de bus? Voordat ik in de keuken ben is die al betaald. Het kan met deze app.
Teletekst
Teletekst?! Ja teletekst. Het is niet voor niks datgene wat op de werkkamer van Mulisch ingebrand stond in zijn televisie. En ook in deze tijd is Teletekst wat mij betreft nog steeds een goeie manier om SNEL, UNCLUTTERED, ACTUEEL het BELANGRIJKSTE nieuws tot je te nemen. Deze app helpt me daar bij. Veel nieuwssites voldoen maar aan 2 of 3 van die 4 eisen. Sterker nog, ik gebruik TT juist meer door deze app dan voorheen op de TV. Het medium vertaalt zich door de app prima naar deze tijd. Staar je niet blind dat “oud”, synoniem met onbruikaar of onhandig zou zijn.
Qaleido
Dit is de agenda app ontwikkelt door de dochter BV van het bedrijf waar ik werk. Deze vertelt me dagelijks wat mijn afspraken zijn. Onmisbaar voor mijn werk. Er zijn ook andere manieren natuurlijk maar deze synct mooi met onze inhouse web groupware applicatie.
CamViewer/LiveCams Pro
Dit zijn 2 apps. Deze ene is gratis en sneller; de andere is een betaal app maar heeft 2 way audio. Ik gebruik ze dus door/naast elkaar heen. En waarvoor? Om via de FOSCAM webcam onze pasgeboren dochter in de gaten te houden vanaf het werk, een verjaardag, onderweg, of gewoon vanaf de bank. Het kan. Je wilt niet meer zonder.
Twitter
Eigenlijk sinds de laatste update van iOS zit dit er standaard in. Dus eigenlijk is het een native app: maar goed. Het karakter van Twitter past heel goed bij een smartphone. Korte berichtjes lezen en schrijven.
Lowlands App
Speciale notitie vor deze app. In 2010 downloade ik de app ipv het programma boekje. Handig om te bookmarken wie er ook al weer waar speelde. Deze app is natuulijk completly useless na die 3 dagen. Maar hij staat er nog op bij mij. Het hedendaagse equivalent van je Lowlands bandje niet afdoen, is je app niet verwijderen.
Stats
– 1171 fotos
– 58 videos
– 6,3GB in gebruik
– 50,4MB verstuurd/346MB ontvangen (ik gebruik bijna overal Wi-Fi)
– WhatsApp: 2410 berichten verstuurd, 5359 ontvangen.
– 493 nummers (ik vergeet altijd dat je er ook muziek mee kan luisteren!)
Mijn telefoon heeft geen eeuwig leven. Ook dit 2e glas schermpje dat er op zit is weer aan vervanging toe. Een paar knopjes zijn wat stroever. De accu houdt het minder lang vol. En eigenlijk is het is ook maar een stukje plastic die wat siliconen chips bij elkaar houdt. Wel een wondertje van menselijk vernuft, maar ik ben er niet sentimenteel aan gebonden. Want op een dag zal ie kapot gaan of zal ik em vervangen. Net wat eerder komt. En dan? Weer een iPhone? Hoeft niet: want daar gaat het niet om. Waar het om gaat is dat het toestel minimaal moet kunnen wat ik nu ook kan met mijn apps (en dat kunnen ze allemaal). Bellen en sms-en is niet meer genoeg. Dat klinkt logisch maar blijkbaar heb ik eisen en behoeftes ontwikkelt waar ik niet meer zonder kan. Die mijn doen en laten voor een deel bepalen. Die mijn leven in 2 jaar dus verandert hebben op een manier die ik in 1998 in die KPN winkel nog niet voor mogelijk kon houden. De wereld in je broekzak met dat kleine zwarte kastje; een verlenging van mijn identiteit. Waar wist je vroeger van.