Ik kwam de afgelopen twee dagen, twee ideeën tegen die op elkaar lijken aan te sluiten.
Persoonlijke monopolie
Dit idee komt van David Perell.
Bedrijven belonen conformiteit, maar het internet beloont mensen die uniek zijn.
Als je in een creatief veld werkt, streef er dan naar om de enige persoon te zijn die doet wat jij doet. Vind je eigen stijl en ga ermee aan de slag. Creëer intellectueel vastgoed voor jezelf.
Ik heb niet veel op met een personal brand of heel gericht wat je doet afstemmen op een markt.
Maar het kwartje viel door het volgende.
Het midden
Want daarna luisterde ik een podcast met Seth Godin (wie anders), waarin het gaat over compromisloos dingen maken. Dus niet dingen maken die gericht zijn op de massa of op zoveel mogelijk mensen. Dat is een losing-strategy, om twee redenen:
- Het maximaal haalbare wordt dan altijd iets dan iets middelmatig (de letterlijke betekenis).
- Het zal nooit je beste werk zijn omdat je je richt op wat anderen willen en niet wat je zelf wil maken.
Wanneer je iets maakt, moet je dus uitgaan van jezelf of iig van een hele specifieke doelgroep of niche die begrijpt wat je doet. Want wanneer je je richt op iedereen, dan krijg je iets halfbakken, waar eigenlijk niemand op zit te wachten.
Niet iedereen zal of kan altijd begrijpen wat je maakt, dat is niet erg. Degenen die het wél begrijpen, die begrijpen het dan ook echt en voor hun maak je het.
De rest negeer je.
Als ik de twee ideeën van Perell en Godin bij elkaar breng:
Maak dingen die dicht bij jezelf liggen en vermijd het midden, dat is geen goeie plek.