Op de dertigste sterfdag van Kurt Cobain, terwijl Bruce een concert gaf van 3 uur en 21 minuten waren wij gister bij Echo & The Bunnymen. Toch wel vaandeldragers van de Britse New Wave. Maar het concert was om te janken zo slecht. Dus ik zal er niet veel woorden aan besteden.
Over tranen gesproken gesproken. Mijn kinderen willen vaak Everybody Wants To Rule The World van Tears for Fears horen. Ik ben er niet helemaal achter hoe ze nummer dit kennen, vast van een of ander YouTube filmpje, maar ik vind het minder erg dan andere muziek die ze willen horen.
Wat vooral opvalt is hoe dit nummer uit 1985 stand houdt. En als je je dan gaat verdiepen in de discography van deze twee heren — die ik verder niet heel goed ken — dan merk je, zoals zo vaak, twee dingen:
- De meeste grote hits hadden ze in een zeer kort tijdsbestek. In dit geval drie jaar.
- Ze waren SUPER jong
De band ontstond in 1981. En hier komt ie:
- Pale Shelter (1982)
- Mad World (1982)
- Change (1982)
- Shout (1984)
- Everybody wants to rule the world (1985)
- Head over heels (1985)
Ze waren beide net 21 toen Pale Shelter uit kwam. En hadden hierna knaller, na knaller, na knaller.
Wat zat er in het water toen?
Het punt is wanneer je zo’n rijtje met hits aan elkaar rijgt, dat mensen dat de rest van je leven willen horen. Een soort gouden kooitje. Maar dat terzijde.
Hoewel ik mezelf geen fan noem van Tears for Fears, ken ik deze nummers allemaal. Net zoals mijn kinderen EWTRTW kennen, heb ik ook geen idee hoe ik dit eigenlijk ken. Je kent ze, want het zijn stuk voor stuk classics.
Iets later scoorden ze ook twee grote hits met:
- Sowing the Seeds of Love (1989)
- Advice for the Young at Heart (1989)
Begin jaren 90 was er weinig plek meer voor dit soort bands denk ik. De hits waren op en in 1995 leek het op te houden. In 2004 verscheen er nog een album, waarvan de titel zou vermoeden dat dit het einde was: Everybody Loves a Happy Ending. Maar, blijkbaar zat er nog wat in de tank, want in 2022 verscheen er warempel nog een nieuw album The Tipping Point (met titeltrack en waarvan het onderste plaatje is gekozen). En deze plaat kreeg positieve kritieken.
Tussen die een-na-laatste plaat (2004) en deze laatste plaat (2022) zit dus zes keer drie jaar. Doe met die informatie wat je wil.
Gekke wereld
Toch is EWTRTW misschien niet eens de grootste hit van Tears for Fears. Dat is denk ik Mad World. Al dan niet groot gemaakt door covers. Deze werd namelijk subliem gecovered voor de film Donnie Darko door Gary Jules. En werd ook gebruikt in deze gametrailer.
In coronatijd (natuurlijk) verscheen er een versie van het nummer door Curt zelf met zijn dochter. En het is mooi om te zien dat sommigen artiesten het na al die jaren nog steeds wel kunnen.