In 1998 hield Kurt Vonnegut de commencement speech aan Rice University.
En hij vertelde over zijn oom, Alex Vonnegut. En dat ging ongeveer zo:
Alex Vonnegut, was afgestudeerd aan Harvard en verzekeringsagent in Indianapolis. Hij was belezen en wijs. Eén ding dat oom Alex verwerpelijk vond aan mensen, was dat ze zelden de tijd namen om op te merken wanneer ze gelukkig waren.
Zelf deed hij zijn best om het te erkennen in mooie tijden. We zouden in de zomer limonade kunnen drinken in de schaduw van een appelboom, en hij zou het gesprek onderbreken om te zeggen: “Als dit niet leuk is, wat dan wel?”
Dus ik hoop dat jullie, Adams en Eva’s, voor de rest van jullie leven, hetzelfde zullen doen. Wanneer de zaken prettig en vredig verlopen, pauzeer dan even en zeg dan hardop:
“Als dit niet leuk is, wat dan wel?”
Er zijn veel kleine schoonheden in het leven die je gemakkelijk over het hoofd ziet als je te snel beweegt om ze te waarderen. Als we dankbaar zijn voor deze momenten, gevoelens en mensen, vinden we nieuwe vreugde en geluk in ons leven.
Kurt Vonnegut deed dit verhaal vaker, zoals hier in 2004:
Kurt Vonnegut 👍👍