Ik bewaarde mijn concertkaartjes altijd. Het bewijs dat ik ergens was. Mocht ik eens een alibi nodig hebben! Dus in een laatje ligt een envelop met al deze concertkaartjes. Maar wat moet je of kun je er mee?
Omdat ik graag mag bijhouden wanneer ik wat las, zag of hoorde, had ik dit weekend bedacht om die envelop te digitaliseren. Hup, een Google Form met daaraan gekoppeld een Google Sheet om het verleden te vangen. Het is tenslotte oktober.
Wanneer was ik waar?
Een paar dingen vielen op:
- De kaartjes zijn allemaal van de noughties
- Ik ging toen veel vaker naar concerten. Nu misschien nog maar twee keer per jaar?
- Kaartjes waren … goedkoop!?
Vooral dat laatste moest ik echt een paar keer dubbelchecken:
- Interpol voor 12 euro?! Wat?!
- 16 Horsepower voor 20 euro?
- Bright Eyes voor 16 euro?
- The Strokes voor 30 euro?
- Zelfs U2 voor 45 euro?
Of, dit is extra bewijs dat ik oud word, of zijn concertkaartjes tegenwoordig schoftig duur?
Want de laatste keer dat ik U2 zag (toch ook al weer in 2017) was toen namelijk 127 euro. En dat waren niet eens de dure kaarten. En vorige week Ryan Adams was meen ik 70 euro (ik had het kaartje voor de helft via Ticketswap, maar toch).
Na pak-em-beet 2010 werden de tickets allemaal digitaal; deze moest je zelf printen en tegenwoordig is alles natuurlijk met een QR op je telefoon. Fysieke kaarten bestaan volgens mij niet echt meer. De kaartjes zitten dus in mijn mailbox. Als ik echt zin heb ga ik die nog eens doorspitten om de spreadsheet compleet te maken.