Mode lijkt grillig. En de mode industrie is een machine die die grilligheid exploiteert. Wat het ene jaar in is, is het andere jaar uit. Schijnbare willekeur. Maar dat is het niet. Alles is er op gericht dat de machine kan blijven draaien. Dat is geen willekeur maar voorspelbaar.
In een vorige eeuw waren hoeden gemaakt van bevervacht de nieuwste mode. Die moest je hebben. Het gevolg was dat bevers — door de mode machine — tot op het randje van uitsterven werden gebracht. De reden waarom er nu nog bevers zijn, is niet omdat mensen realiseerden dat ze de bever moesten redden. De reden is dat van het ene op het andere jaar zijdehoeden in de mode raakten. Wat zoveel betekent als: de machine had het maximale uit de ene trend gehaald, er moest een nieuwe trend komen.
De bever was gered, en nu moesten de zijderupsen het ontgelden. Andere bron, zelfde leed, maar de machine draaide weer.
Het is niet moeilijk om te voorspellen wat daarna gebeurde, toch?