Wie deze blog leest, weet ondertussen dat ik groot voorstander ben van routine en herhaling om (nieuwe) dingen te kunnen leren of op te slaan.
Dit klinkt misschien logisch, maar toch is het minder logisch dan het lijkt.
Zo las ik het recent het volgende:
“There’s a large body of literature showing that practice—or even just doing—doesn’t make us any better at the activity”
Oftewel: dingen doen of oefenen maakt je NIET perse beter in dat wat we oefenen.
Deze opmerkelijke quote komt van Ulrich Boser, schrijver van Learn Better en oprichter van de Learning Agency.
De echte truc volgens hem is:
“Getting better, or learning, requires switching between different types of related tasks, rather than rehearsing the same thing repeatedly.”
En dit is dan juist wel weer heel logisch: want door te switchen tussen verschillende — maar gerelateerde taken — word je gedwongen om bewuster bezig te zijn met wat je doet. Of anders gezegd: je activeert een ander deel van je hersens en borg je het nieuw geleerde beter.
Maar ik denk ook dat het vooral afhangt van wat je wil leren: wanneer je een een vrije worp wil leren schieten of een lay-up dan moet je dit 10.000 keer doen. De eerste 5000 keer heel bewust en afwisselend zoals Ulrich stelt, maar de volgende 5000 toch echt door domme repetitie zodat het een tweede natuur wordt. Of zoals ik eerder schreef; dat het onderdeel wordt van je muscle memory.