We hadden de auto bij 8th en Main neergezet, redelijk dicht bij het centrum zou je denken. Echter in de paar blokjes die we naar de plaats van bestemming liepen, heb ik meer zwervers gezien dan dat ik de rest van m’n leven nog wil zien. Mensonterende toestanden. Sommigen lagen nog net niet halfnaakt in hun eigen stront.
Bij een zebrapad lag een medemens languit op de hoek van de straat, met de meest vuile voeten die je ooit hebt gezien, en boven hem hing een metershoog reclamebord van Rolex.
This is America.
Maar dat gezegd hebbende. San Francisco is fantastisch. Maar ik wil niet net doen of SF alleen maar fantastisch is en geen probleem heeft om mensen met psychische problemen een duidelijke of goede oplossing te bieden. Het staat niet in de reisgidsen, maar dat ze hier een probleem hebben is duidelijk.
Bij een bezoek aan SF hoort een ritje in de zo bekende cable cars. Hier komt de gouden tip: koop een 1-Day Passport (per persoon) én koop die via de Muni App (het OV van SF). Want één ritje in een cable car kost maar liefst 8 dollar. Met de visitor pass mag je echter onbeperkt in cable cars. Koop je die pass bij een kiosk dan tik je 24 dollar pp af. Via de app slechts 13 dollar. Een betere tip ga je niet krijgen (met 2 ritjes heb je die er al uit én je mag in elke andere Muni bus en tram die dag).
Er zijn 3 cable car trajecten: wij hebben ze alle drie gehad. Geweldig om zo door het centrum te rijden, hangend aan een karretje de stad bekijken, met zijn steile en glooiende straten. Echt uniek.
Ook hebben we de short stop ferry genomen. Een kort ritje met de ferryboot, eigenlijk bedoeld om twee andere lange ferry ritten met elkaar te verbinden. Slecht $1.50, maar wij hoefden niets te betalen. Leuk om vanaf het water de Golden Gate Bridge en Alcatraz te zien.
Bij de pieren is het te doen. Straatartiesten, winkeltjes, straatverkopers, boetiekwinkeltjes maar ook de balletje balletje straatoplichters (die veel minder geraffineerd dan hun Parijse collegas te werk gaan, het was super duidelijk wie er allemaal bij hoorde en op die manier weer vermakelijk), maar het hoogtepunt is Pier 39 (wat niet echt een pier is, alswel winkelstraat) met de zeeleeuwen. De loeiende rietsigaren die de hele dag een beetje liggen te zonnen op een paar pontons voor de pier. Mijn zoon zei het goed: was ik maar een zeeleeuw.
Er hangt overal een gezellige, ontspannen sfeer. En we hadden een perfecte dag qua weer. Er wordt altijd gezegd dat SF fris kan zijn, maar daar hebben wij niets van gemerkt. De locals zijn trouwens super behulpzaam, wij zijn meerdere keren — dat ik met een kaart stond te knoeien — aangesproken of we hulp nodig hadden. Met onze hollandse wantrouwendheid denk je dat het vast weer een verkoper is, maar nee: de mensen hier zijn trots op hun stad, en helpen graag een toerist.
Rondwandelen en sfeer proeven is al genoeg om SF in je hart te sluiten. Maar voor mij was het meest bijzonder de lunch. Ik had de Clam Chowder én de sand dab (dit is een lokaal gevangen platvis). En ik weet niet of het de sfeer was, of de lokatie of dat ik weer een keer vis had, maar man dit was de beste vis die ik ooit gegeten heb (dat zegt wat!).
Tegen de avond hebben de we streetcar genomen (ook uniek aan SF) en zijn we nog naar 2 vantage punten onder de Golden Gate gereden voor de must-have fotos waar dan vlak voor je neus een paar zeeleeuwen opduiken. Deze stad is wat aparts.
