Van alle dingen die we op deze reis gaan doen, was dag 10 echt mijn dag. Ons hotel ligt in Hayward en wanneer je de San Mateo brug over rijdt kom je in Santa Clara County (zeg maar: een gemeente). Dat zal de meeste mensen niet veel zeggen, maar als ik zeg dat de Santa Clara vallei ook wel bekend is als Silicon Valley dan weten de meeste mensen wat ik bedoel.
Santa Clara is een sterk verstedelijkt gebied, dus alles loopt in elkaar over. Naast de 19 oorspronkelijk onafhankelijke dorpjes vind je er ook de stadjes Palo Alto, Cupertino, Buena Vista, Los Altos, Mountain View en Stanford die inmiddels allemaal aan elkaar vastgegroeid zijn. Dit zijn bekende namen voor iedereen die iets met IT doet. Want hier vind je vrijwel alle relevante techbedrijven: Apple, Microsoft, Google, Amazon, Meta en meer, veel meer.
Maar, er past maar zoveel in één dag en die ging als volgt.
In het kader van een kikker eten begonnen we de dag met het Meta logo, bij het hoofdkantoor van Facebook. Dit is het eerste gebouw wanneer je de San Mateo brug af komt (dit was dus niet te missen). Het logo was eerder altijd het Facebook duimpje, maar sinds kort is het het Meta logo. En mensen staan er in de rij voor een selfie. Het logo heeft een wifi punt dus je kan direct de selfie uploaden. Ik ben niet echt fan van Facebook of het door Mark Z. gepropageerde wereldbeeld, maar ik heb wel altijd respect gehad voor wat Facebook technisch doet. En het is ook echt wat aparts, dat een pukkelige knul in 15 jaar een bedrijf kan bouwen met miljarden omzet en enorme kantoorpanden waar tienduizenden mensen werken en waar zelfs het logo mensen uit de hele wereld trekt. Zelfs mensen uit Urk.
Over dat logo: ik kwam eigenlijk niet voor de voorkant, maar voor de achterkant. Dit is namelijk het oude SUN Microsystems logo. Dit was het bedrijf dat hier eerst op dit terrein zat maar dat bedrijf bestaat jammergenoeg niet meer. Ik was even bang dat nu er sinds kort het nieuwe Meta logo staat dat het Sun logo nu echt verdwenen zou zijn, maar dat is dus niet het geval. Je zou verwachten dat een miljarden bedrijf als Meta wel een nieuw bord kan veroorloven, maar ze houden dus nog steeds dat oude SUN logo op de achterkant. Ik weet niet goed waarom, het is een soort publiek geheim of grapje of misschien wel een herinnering / waarschuwing hoe het met je bedrijf kan aflopen? Zou Mark Z. wanneer hij naar kantoor rijdt altijd even naar de achterkant van het logo kijken om gemotiveerd te blijven?
Daarna door naar de plek waar het min of meer allemaal begon; de Hewlett Packard garage. Het officieuze eerste Silicon Valley bedrijf, waar het dus allemaal begon. Het is een eenvoudig schuurtje midden in een woonwijk. Hier viel vooral op hoe prachtig Palo Alto is. Groen, ruim, overal schitterende huizen met citroenbomen in de tuin en stil, heel stil, in vergelijking met andere plekken in Californië. Een genot om even rond te lopen. Maar veel meer dan het schuurtje en de plaquette is er niet te zien, maar dat wisten we. Foto en door.
Door naar een ander landmark, ook een maquette van waar ooit het eerste vacuumtube bedrijf stond (een zeer belangrijke techniek voor de eerste computers). Misschien dus nog wel belangrijker (sowieso 30 jaar eerder) dan HP? Alleen daar is niets meer van te zien, van HP bestaat het schuurtje nog en dat spreekt natuurlijk meer tot de verbeelding. Het geeft maar weer aan; een begin van iets definiëren is nooit eenvoudig. En iedereen staat op de schouders van anderen.
Toen door naar Stanford. Alle knappe koppen die bedrijven oprichten in Silicon Valley gingen of gaan hier naar de universiteit. De campus is open voor bezoekers die een wandeling willen doen. En de campus ziet er precies uit zoals je zou verwachten van een school waar studenten 50.000 euro per jaar betalen om naar school te mogen. Werkelijk schitterend. En dat gras! Ik wou dat ik wist hoe ze het deden. Perfect groen en nergens onkruid. Het terrein heeft meerdere fonteinen en die van mij zijn in elke fontein die we tegenkwamen gesprongen. Het was er weer voor. Het is een enorme campus met heel veel gebouwen, maar er was één gebouw in het bijzonder waar ik graag wou kijken: het naar Bill Gates vernoemde gebouw (hij doneerde de vele miljoenen die dit gebouw gekost moet hebben). Dit gebouw fungeert als het hart van de Computer Science faculteit. Ik wou hier gewoon eens doorheen wandelen. Wat ik dus ook gedaan heb. Hoewel school nog niet echt begonnen is, waren er toch overal al studenten bezig, met bouwen van robots of moeilijke formules op borden te kalken. Het gebouw bestaat vooral uit allemaal kleine glazen hokjes met hierop één of meerdere namen van promotiestudenten (denk ik?). Vooral heel veel aziatische en indiase namen. En het doet allemaal heel tijdelijk aan: geprinte blaadjes met namen. Volgend semester staan er weer andere namen?
Na de sfeer gesnoven te hebben bedacht ik om via de zijkant naar buiten te gaan en liep zo tegen een hokje aan waar ik een boek zag liggen dat ik ook heb, en toen nog één, en daarna nog één. Dit hokje kon maar van één persoon zijn. Donald Knuth!
Ik had niet echt verwacht zijn kantoor in dit gebouw te vinden. Maar toch, dit moest zijn kantoor zijn. Het kon niet missen: zijn naam stond met een geprint blaadje op de deur. Dus ook ’s werelds meest vermaarde computerwetenschapper krijgt niet meer dan een belachelijk klein glazen hokje waar hij zijn werk mag doen.
Oog in oog staan met Knuth zijn werkplek en zijn boeken zien, dit gaat niet getopt worden deze reis. Het maakte vanaf dat moment ook niet meer uit wat Stanford nog meer te bieden had, hier waren we klaar. Beter ging het niet worden. Dus door naar het volgende.
Het Computer History Museum. Hier binnenkomen was nog niet eenvoudig. De kinderen moesten ter plekke een COVID test doen (die we eerst zelf bij een supermarkt vlakbij moesten halen, die die natuurlijk niet hadden etc.) maar goed uiteindelijk lukte het en mochten we naar binnen.
Maar man man man man man, wat een museum. Ik heb absurd veel fotos gemaakt om later nog eens rustig te bekijken. Maar ik was helemaal kapot aan het eind van alle informatie. Het is dat het museum dicht ging, anders had ik er nu nog gelopen. Ik zag er een Apple 1, Altair 8800 (twee zelfs) en een PDP-8 en PDP-11, het eerste server rack van Google en een XEROX Alto en meer, veel meer. Ook draaide er een filmpje waar Donald Knuth (bij wiens kantoortje ik net had gestaan) wat vertelt over software (natuurlijk, wie anders). Ook ontmoette ik er Tim die af toen samen met een groepje mensen aan een heuse PDP-1 sleutelt, die daar in een apart kamertje staat opgesteld. We raakten aan de praat en ik vertelde dat ik Hackers van Steven Levy had gelezen dus een beetje wist wat de significantie van de PDP-1 was, waarop hij naar foto aan de muur wees van het groepje mensen (waaronder hij zelf) die sleutelen aan deze computer, waar ook dé Peter Samson op staat waar letterlijk het boek Hackers mee opent (de eerste twee woorden van dit boek zijn zijn naam). Hij grapte dat ze nog steeds dus support kregen van de oorspronkelijke fabrikant. Voer mij maar af hoor.
Maar we moesten door! De garage waar Apple begon. Geen officieel landmark maar wel algemeen bekend. Inmiddels wonen er gewoon mensen die blijkbaar wel gewend zijn aan pottenkijkers (zoals wij). Hier begon het dus voor Apple. Foto en door naar waar Apple nu is: Infinite Loop — maar dit is inmiddels het oude hoofdkantoor. Snel een foto bij het logo en door naar het nieuwe kantoor: Apple Park. Het ruimteschip. Het laatste grote project dat Steve Jobs in gang zette voor hij overleed. Alleen, we waren te laat, het visitor center was al gesloten. Maar ik vond dat niet erg. Want ik weet niet hoeveel extra indrukken ik nog kon verwerken. En sowieso twijfel ik of je überhaupt het spaceship kan zien, met hoe het visitor center opgesteld staan (aan de rand). Het spaceship lijkt afgeschermd voor pottenkijkers, je komt echt dat terrein niet op. Maar het was ook goed zo voor vandaag.
Door naar de Great Mall of Amerika (het grootste indoor mall van Noord-Cali, dus vul hier maar weer elke superlatief in die kan je bedenken) om wat te eten en indrukken te verwerken. Tot morgen.
Man man man.
Webmentions
[…] Foto uit het Computer History Museum. […]