Na gister het Adventure Park te hebben bezocht, was het vandaag de beurt aan hét Park — met hoofdletter P. Het oerpark, het echte park: Disneyland.
Om gelijk de verschillen aan te geven: Disneyland is een slag groter dan het zusje dat er tegenover ligt. Ruim 40 attracties versus krap 30. En het is ouder, veel van de onderdelen bestonden al in één of andere vorm in 1955, toen het park opende. Zoals Main Street, Fantasyland, Tomorrowland en meer.
Wat kun je over Disneyland zeggen? Alles wat ik gister schreef over het Adventure park, geldt natuurlijk ook voor Disneyland.
We begonnen met het Star Wars gedeelte. En het was FAN-TAS-TISCH. Dat hele Star Wars sfeertje is goed nagebouwd, je waant je echt in de Star Wars wereld, helemaal als R2-D2 ook nog even voorbij komt sjezen, even later gevolgd door een paar stormtroopers. Maar de klapper is de life-size Millenium Falcon. Heel gaaf om te zien. Tien uit tien.
Het Star Wars gedeelte is best groot, en gaat vooral om sfeer (en giftshops…) en kent eigenlijk maar twee attracties. Maar wat een attracties. De Millenium Falcon attractie is geweldig om te doen. Ik zal niet teveel verklappen, maar doe deze als je kan. Mijn kinderen vonden het zelfs de tijd van wachten twee keer waard. Want wachten moet je, overal.
De andere Star Wars attractie werd een beetje een domper, na een uur in de rij werd omgeroepen dat er een storing was…. de keuze is dan: blijf je staan of ga je er uit. Het sunk-cost-fallacy in full-effect, dat wist ik. Dus we spraken van te voren een tijd af — hoe lang we nog wilden wachten om daarna te vertrekken. Uiteindelijk koste dit dus krap 2 uur van onze dag: zonder de attractie te hebben gedaan. Jammer. Maar achteraf bleek vertrekken een goeie keuze: want die attractie heeft het de hele dag niet meer gedaan (volgens de Disney app). Overigens waren er wel meer attracties gesloten vandaag (of waar aan gewerkt werd). Zoals de Matterhorn. Dit had ik niet verwacht. Gister schreef ik zelfs nog: alles werkt.
Maar eigenlijk qua attracties werd het vandaag toch niet beter dan de Millenium Falcon attractie (omdat die zo goed was). Splash Mountain mocht natuurlijk niet ontbreken en Jungle Cruise met de flauwe grapjes vond ik zelf ook hartstikke leuk, die was me nog bijgebleven van Disneyworld in Florida.
Fun fact: er zijn twee attracties waar pas later een film bij bedacht is. Jungle Cruise is er één van: die film kwam recent uit. En de ander is …. Pirates of the Caribbean. Vooral die laatste attractie zal door de meeste mensen niet goed begrepen worden denk ik. Want de attractie lijkt eigenlijk helemaal niet meer op de film en doet wat oubollig aan (wel op een leuke manier vind ik zelf). Maar als je verwacht om een spectaculaire attractie op basis van een kaskraker te gaan meemaken: dat is dat niet.
Mary-Anne scoorde nog een paar fotos met Minnie en Mickey. En die zijn erg ongrijpbaar, ze duiken ergens stilletje op en zijn zo weer weg, je moet ze net treffen. En dat deed ze!
In de avond hadden we een top plekje voor de lichtjesparade, wat een feest voor de kinderen. We stonden in de buitenbocht van Main Street (daar moet je vroeg gaan staan), dus je ziet ze goed aankomen en de kinderen hadden een paar keer interactie met de optocht. Superprofessioneel, alles keurig geregeld en prima show. Daarna zou het oh zo bekende vuurwerk beginnen. Maar letterlijk 5 minuten voordat het begon werd er omgeroepen dat er ook hier een storing was. On-Disney waardig. Het alternatief dat aangezet werd, was een lasershow, maar ik had nooit gedacht toch wat knallen te willen zien. Nu wel.
Maar de avond werd — voor mij — toch fenomenaal afgesloten. Op Main Street — helemaal aan het begin — is een theater waar het échte gedachtegoed van Disney leeft. Het is een beetje half museum met o.a. een hele mooie maquette van het oorspronkelijke Disneyland. Het park was toen al net zo groot als nu in oppervlakte, alleen vele malen leger. Dit verklaart waarom het tweede park er bij gekomen is. Het oorspronkelijke en huidige park ligt binnen het spoorlijntje. Daar is niets aan veranderd sinds 1955. Dus groei moest ergens anders. Maar ook staat er het letterlijke bankje waar Walt Disney op zat toen hij het park bedacht. Nou dan heb je mij hoor.
In dit theater/museum wordt uitgelegd dat Walt Disney altijd bezig was met nieuwe manieren van verwonderen, maar ook: gedachtegoed overbrengen, iets tot leven laten komen. Zo was hij ook betrokken bij educatieve TV programma’s en zeer geïnteresseerd in nieuwe manieren van leren.
Ook was hij van kinds af aan al geobsedeerd door president Lincoln. Hij zag Lincoln als een vertegenwoordiging van wat het betekent om Amerikaan te zijn, of zelfs mens. De combinatie van deze twee dingen zorgden ervoor dat Walt Disney hoogstpersoonlijk een attractie over het leven van Lincoln heeft ontwikkelt. En die is daar dus nu nog steeds te zien. In een theater waar ruim 800 man in kan — en waar natuurlijk geen hond was — is een voorstelling van ongeveer een kwartier, waar het ontstaan van Amerika en vooral de principes waarop Amerika is gebaseerd, worden uitgelegd. Ontzettend relevant, ook / zeker nu nog. En de film wordt aan het eind samengevat door een redelijke goeie animatronic van Lincoln (moeilijk te geloven dat die al zo’n 50 jaar oud is). Die animatronic houdt een speech over wat het betekent amerikaan te zijn, wat vrijheid betekent en wat je daarvoor moet doen. Daarna zwelt de muziek aan en eindigt het programma met een koor die zingen Glory, Glory, Hallelujah.
Het was geweldig, ik werd er bijna emotioneel van.
Ik hoop dat ze die attractie nooit eindigen.
En het zette de dag ook weer in perspectief, helemaal toen ik naar buiten ging via Downtown Disney. Het gedeelte tussen de twee parken wat ALLEEN maar giftshop is (had ik al verteld dat er veel giftshops zijn?). En dat ik me om half elf ’s avonds nog langs rijen en rijen mensen moet werken. Disney lijkt vandaag de dag vooral: cheap thrills (alhoewel, er is weinig cheap aan) verborgen tussen giftshops, waar massas en massas mensen van hot naar her rennen om steeds ergens een uur in de rij te gaan staan vanwege FOMO. Maar dat is denk ik niet helemaal zoals Walt Disney het bedoeld heeft toen hij op dat bankje zat. Natuurlijk: cheap thrills horen er bij (lekker gillen in een achtbaan), maar dat zou niet het enige moeten zijn, en dat lijkt nu wel zo. Het Disney van nu biedt je unieke of leuke ervaringen en daarna de mogelijkheid om een herinnering aan die ervaring te kopen in de vorm van iets van plastic. Dat is hoe het bedrijf Disney het zelf opgezet heeft en hoe de machine waar ik gister over schreef, werkt. Maar ik denk nu dat Walt Disney zelf er nog een stap na wou.
Want zoals ik nu Walt Disney begrijp, is wat hij nastreefde het volgende: verwondering en vermaak om vervolgens je door verwondering geopende hersenpannetje te gebruiken om je nieuwe dingen te zien of te leren. Met een levensechte Lincoln die praat en beweegt en die vertelt wat belangrijk is als het ultieme voorbeeld. Echter in onze moderne wereld van hologrammen en AR en VR worden we niet echt meer zo snel verwonderd door zoiets. Het trekt geen volle zalen. Maar precies dat, is wel wat ik ga onthouden van Disney. Dat, en de Millenium Falcon.
Maar, we hebben nog twee dagen.
