De kunstenaar leert lezen

Gister waren we op school voor onze jongste zoon (6). Een oudergesprek voor het eerste half jaar groep 3.

De tussenstand. Voor rekenen: alleen maar tienen. En fantasie en creativiteit — hoewel dat niet getest en beoordeeld wordt met een cijfer — idem dito, volgens de leraar.

Maar voor lezen en schrijven: alleen maar twee-en en een enkele drie.

Dat was een grote verrassing.

Helemaal omdat ik bij het zien van de cijfers eerst dacht dat de schaal misschien maar tot 5 ging.

Ik had bij het huiswerk wel gemerkt dat er een verschil was met hoe de andere twee het altijd deden (die lazen altijd boven niveau). Maar ik had niet verwacht dat het verschil zo groot zou zijn.

Losse letters gaan prima, hetzij langzaam, maar eu/ei/au/ui/ou die vooral gaan er vooralsnog niet in bij hem.

Op school begonnen ze al over dyslexie. Misschien.

Maar zolang dat niet vastgesteld is, gaan we nu vooral HEEL VEEL leesmeters moeten maken. De komende tijd wordt een oefening in geduld.

What you have patience for ends up being what you’re good at.

— @jackbutcher (@jackbutcher) January 5, 2023

Als het gaat om rekenen, knutselen en dingen maken loopt hij voor op de rest. En hij zegt zelf al meer dan een jaar dat hij kunstenaar wil worden. Ergens heeft hij dus opgeslagen dat kunstenaars dingen maken en hij heeft de link gelegd tussen wat hij leuk vindt en waar hij dus goed in is én met dit beroep.

Ik ben benieuwd of we hem kunnen helpen ontdekken dat schrijven ook een vorm van dingen maken is.