Ik schreef al eens eerder over Mr. Beast en ik kwam deze week dit filmpje tegen waardoor ik weer aan hem moest denken.
Mr. Beast komt verder niet echt voor in mijn belevingswereld. Want wat hij maakt is niet voor mij.
Maar je kan niet anders dan respect hebben voor zijn aanpak. Want dit is iemand die voortdurend aan het leren en itereren is. Hij is relentless. En juist daarom is hij denk ik de beste YouTuber. Je kan veel van zijn aanpak leren. Zo weet ik dat hij 6 mensen in dienst heeft voor een thumbnail.
Maar het eindproduct waar hij zich zo druk om maakt, is niet veel meer dan entertainment. Met weinig blijvende zeggingskracht. Dit klinkt honend, maar ik bedoel er deels de vraag mee op te roepen: is alles niet entertainment? En sowieso, wat heeft nou echt blijvende zeggingskracht?
Iets om over na te denken.
Nog meer nadenken
Maar Jimmy zet me eigenlijk vooral aan het denken over het volgende. Jimmy meet zijn succes aan hoe veel en vaak zijn video’s worden bekeken. En als ze veel worden bekeken, dan is het goed. En wat hij maakt hangt 100% af van wat het publiek er van vindt. Zoveel wordt ook duidelijk uit het filmpje hierboven.
Hij maakt dus in de eerste (en laatste?) plaats een product voor een publiek en niet voor hemzelf. Ik heb geen idee wat zijn échte, pure eigen interesses zijn. Wie is Jimmy? Wat beweegt hem? Ik weet het niet. Misschien is hij het schoolvoorbeeld van iemand van wie de persoonlijke interesses perfect in lijn liggen met de markt. En misschien is dat wat hem zo goed maakt.
Natuurlijk kan er altijd een correlatie zijn tussen succes (veel views) en kwaliteit (iets van waarde). Zie ook: The Beatles.
Maar mijn jeuk zit in het volgende, het lijkt niet bij Jimmy op te komen dat dit helemaal niet zo hoeft te zijn. Zijn definitie van succes zijn views. Geen views? Pas je content aan. Wel views? Doe meer van hetzelfde!
Het jeukt omdat ik van mening ben dat primair cateren naar een publiek (eyeballs) zelden écht goed werk oplevert en een ratrace naar de bodem is. Artiesten als Van Gogh en Nick Drake hadden misschien geen succes tijdens hun leven, maar maakten wel iets waar zij in geloofden en hielden daar aan vast. Dat daar uiteindelijk toch erkenning voor kwam kon bijna niet uitblijven, helaas maakten ze dat zelf niet mee. Maar belangrijker, juist door die aanpak bleek wat zijn maakten ook vele jaren later nog steeds zeggingskracht te hebben.
Dus wat ik wil zeggen met dit alles is: maak iets moois, maak iets van waarde, maak iets waar een stukje van jezelf in ligt en je bent denk ik beter af.
Je wordt er alleen waarschijnlijk geen bekende Youtuber mee. Klinkt als win-win.