Onverbiddelijk

Ik heb nog nooit iets gelezen van schrijffenomeen Marieke Lucas Rijneveld. Behalve twee woorden: “Wees onverbiddelijk”. Dit stond in grote letters boven het bureau waar Rijneveld de eerste roman schreef. De roman die Rijneveld direct bombardeerde tot het grootste talent van deze generatie. Beklemmend (autobiografisch) schrijven kan alleen maar wanneer je onverbiddelijk kan zijn naar […]

Grunberg over schrijven

Gister werd bekend dat Arnon Grunberg na 25 jaar stopt bij Humo als columnist. Er was “een ondergrens” bereikt. Die ondergrens was een column van Brusselmans eerder in diezelfde Humo. Grunberg schrijft er al over in zijn laatste Humo column en in zijn publieke onstlagbrief (in De Standaard) vertelt hij er nog iets meer over. […]

De wind van voren

Ik loop elke dag. Meestal een stuk de polder in. Dat is fijn wanneer je de wind in je rug hebt. Deze week was het op een avond koud, het miezerde en het waaide, maar ik had de wind in de rug. En ik merkte daardoor weinig van de wind en regen. Het waaide langs […]

Bregje Hofstede over schrijven

Voor onze boekenclub lazen we Oersoep van Bregje Hofstede. Vanavond komen we bij elkaar voor de bespreking. In de voorbereiding daarop keek ik een paar interviews met Hofstede. En omdat ik altijd gevoelig ben voor opmerkingen Over Schrijven ving ik het volgende op: Het is een boek waar ik vijf jaar aan gewerkt heb. Ik […]

Het begin is altijd het witte blad papier

Ik zag deze week een interview van Michiel Lieuwma met Herman Brusselmans. Het is een interview dat me al een paar dagen bezig houdt omdat Brusselmans er zo recht voor zijn raap in is. En dat is geen foefje.

Als de schrijver wordt geboren

Dan sterft de familie. Zo gaat een uitdrukking die ik vorige week hoorde. Het was de interviewer van Herman Koch die het zei. Ze had het met Koch o.a. over zijn begindagen als schrijver. De uitdrukking deed me natuurlijk direct denken aan iets waar ik wel vaker over heb geschreven. Over schrijvers die onverbiddelijk durven […]

De Verworvenheden (of hoe je iemand wordt die er naar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn) – Jan van Tienen

Ze zeggen dat de beste schrijvers, de schrijvers zijn die onverbiddelijk schrijven. Onverbiddelijk over hun omgeving, en onverbiddelijk over zichzelf. Wanneer je deze graadmeter om schrijvers te beoordelen voor waarheid aanneemt, dan is de nieuwe van Jan van Tienen zonder meer één van de beste boeken van dit jaar. Want, Jan van Tienen schrijft onverbiddelijk. […]

Emily Dickinson over de waarheid

Ik schreef ooit iets over Marieke Lucas Rijneveld die boven het schrijfbureau als reminder had staan: wees onverbiddelijk. Want onversneden snoeiharde waarheid levert de mooiste literatuur op. Maar ik kwam vorige week deze prachtige beginregel tegen in een gedicht van Emily Dickinson: Tell all the truth but tell it slant Formidabel. Het gedicht eindigt met: […]

Letter to Father – Franz Kafka

De betere literatuur onderscheidt zich van de mindere door hoeveel waarheid de auteur heeft durven op te schrijven. Een ander kenmerk is dat de betere literatuur vaak één of meerdere paradoxen in zich heeft. Als je deze twee uitgangspunten als maatstaf neemt, dan is de brief die Franz Kafka aan zijn vader schreef zijn beste […]