Voor onze boekenclub lazen we Oersoep van Bregje Hofstede.
Vanavond komen we bij elkaar voor de bespreking. In de voorbereiding daarop keek ik een paar interviews met Hofstede. En omdat ik altijd gevoelig ben voor opmerkingen Over Schrijven ving ik het volgende op:
Het is een boek waar ik vijf jaar aan gewerkt heb. Ik ben schrijver, wat wil zeggen dat ik gewoon iemand ben die obsessief bezig is met proberen taal te vinden voor de dingen die me belangrijk lijken. En dan heb ik de keus om het zo sterk op te schrijven als ik kan of om het af te zwakken omdat ik me schaam als mens. Maar als schrijver weet ik precies wat de sterkere tekst is, dus dan ga ik voor de sterkere tekst. Maar jij kan jezelf dus dan eigenlijk bijna splijten [als mens en schrijver].
Bregje Hofstede | Plein Publiek
Splijten is een terugkerend thema bij Hofstede. Daar kom je achter wanneer je Oersoep leest.
Maar ze zegt ook iets anders dat ik andere schrijvers ook hoor zeggen. Over iets op durven schrijven.
Ik denk daar vaak aan wanneer ik weer eens op backspace druk.