Vorige week verschenen er weer diverse filmpjes van nieuwjaarsduiken.
Het is een wat merkwaardige fenomeen waarbij het nieuwe jaar bezegeld moet worden met een duik in vaak ijskoud water. Er waren filmpjes bij sloten, stranden, vijvers en rivieren. Allemaal met grofweg hetzelfde idee, maar ik zag één interessante belangrijke overeenkomst.
Iedereen neemt een aanloopje.
Het lijkt alsof mensen — liefst met een hele groep — al rennend (en vaak wild schreeuwend) alleen zo de duik kunnen of durven nemen. Want niemand springt er zomaar vanaf de kant in of loopt rustig het water in. Er moet een aanloopje genomen worden.
Terwijl het aanloopje feitelijk niet nodig zou hoeven zijn voor een nieuwjaarsduik.
Wellicht is het aanloopje zodat er voor de toeschouwer ook wat te zien is, maar voor de duiker zelf zal het vooral ook een kwestie zijn van jezelf oppeppen zijn om de plons in het koude water te nemen.
En dat werkt. Soms moet je dus even een aanloopje nemen, ook al hoort dat niet persé bij wat je aan het doen bent.