Gisteravond was ik bij een boekpresentatie/interview met Jonah Falke, auteur van van De Bible Belt. Eerder tipte ik al het artikel dat Bas over dit boek schreef: lees die vooral als je meer wil weten over het boek.
Ik geef toe: ik was sceptisch over het boek, en had het dus ook nog niet gelezen. Mijn primaire reactie was namelijk: oh, hier is weer zo’n buitenstaander, die ook nog eens met fouten een boek schrijft over De Bible Belt. Wat ik overigens altijd al een bijzondere term heb gevonden: iets oer-Hollands een Engelse naam geven, wie heeft dat bedacht? Hoe dan ook: dit klinkt allemaal als een uitgever die makkelijk wil scoren.
Dus ik had reserveringen. Maar Jonah nam die allemaal weg.
Gestalt Switch
Zoals Falke zelf zijn beeld van Riekelt Pasterkamp had moeten bijstellen, zo deed ik dat gisteren met mijn beeld van Falke. Riekelt Pasterkamp was de vonk voor het boek, en daarom werden ze gisteren allebei geïnterviewd. Jonah en Riekelt trokken tijdens een persreis al een week lang met elkaar op voordat Jonah tot zijn grote verbazing ontdekte dat Riekelt een Bible-belter was. Dit bracht de vraag naar boven: wat weet ik nou eigenlijk van deze groep van pakweg 500.000 mensen? Het zaadje voor het boek was geplant.
Falke reageert niet primair: hij denkt na, wil niet naar een antwoord toe werken, spreekt over de wereldse wereld, verbeterde twee keer — op een kritisch punt — een quote van de interviewer, en lijkt bovenal waarachtigheid te zoeken. Een grondhouding waar hij als “link-progressieve westerling met een somber wereldbeeld” toch ook aansluiting mee leek te vinden bij juist de zwaarste kerken. Want hun ideeën over de verloren wereld liggen niet zover bij die van Falke vandaan, zo vertelde hij. Zie het als een hoefijzer waar precies de twee uiteinden elkaar het meest benaderen.
Publiek
Een kleine noot over het publiek. Urk is het dorp waar Siebelink ooit werd geweigerd voor een lezing: omdat een SGP wethouder — die het boek zelf niet had gelezen — zich ging bemoeien met de lezingen van de bibliotheek. En ik herinner me Franca Treur die ooit op dezelfde plek als Falke moest verdedigen waarom ze haar geloof was verlaten. Op die plek werd ook Falke gisteravond meerdere keren heel direct bevraagd hoe groot de kans was dat hij nu gelovig zou worden en er waren mensen die vroegen naar zijn kijk op theologische vraagstukken. Natuurlijk mag je zendingsdrang verwachten in de bibliotheek van Urk en ik snap het sentiment, maar het waren volgens mij ook vragen waar Falke eigenlijk al antwoord op had gegeven?
Ik vond dat Riekelt Pasterkamp met een persoonlijke mini-getuigenis en uiteenzetting van het geloof een betere manier heeft gevonden is om niet-gelovigen iets mee te geven. Krijn de Jong vulde vanuit het publiek Riekelt op een cruciaal punt nog aan en ook die interactie zat veel in.
Op de publieksvraag: ‘hoe groot is de kans dat je christen wordt’ was het antwoord van Falke: dat is niet aan mij. Volgens mij heeft Falke een belangrijke reformatorische kern goed begrepen.
Het boek is inmiddels al in de zesde druk, en in de rij voor de handtekening kon ik de eerste 20 pagina’s lezen. En ik stel alvast vast dat dit boek niet alleen verkoopt omdat het onderwerp prikkelt, maar toch ook zeker omdat Falke kan schrijven. Zin om de rest te lezen.