Het verhaal achter deze foto

De volgende foto is vandaag exact 15 jaar oud:

Het is een foto van een bruidspaar — beide basketballers — die in hun trouwkleren, trouwfoto’s aan het maken zijn in een sporthal. De fotograaf klikt er lustig op los en geeft aanwijzingen. Zo vraagt hij aan de bruidegom om de bruid even op te tillen zodat ze bij de ring kan komen om de bal er in te leggen.

Leuk idee toch?

Bij het optillen van de bruid echter, hoort de bruidegom een scheurend geluid, van een stuk stof dat uit elkaar scheurt, en hij ziet in een flits de hele dag aan zich voorbij trekken: gescheurde trouwjurk, huilende bruid, boze jurkontwerper, bruiloft die uitloopt, mopperende bruiloftsgasten en al wat niet meer.

De fotograaf hoorde het niet, die bleef klikken en legde zo ook precies dit ene moment vast.

De bruidegom, dat ben ik. Natuurlijk. En dat gezicht, dat was nergens voor nodig.

Want niets van dat alles gebeurde.

En dat kwam vooral door de bruid. De bruid tilde er niet zo zwaar aan. Zij hoorde het geluid ook. Maar dit was haar dag, hun dag, en hier ging niets tussenkomen. En zeker geen stukje gescheurde stof.

En dat is eigenlijk altijd zo gebleven. Die bruid is mijn vrouw, al 15 jaar. En die laat zich niet zo snel gek maken.

En dat is slechts één van 1000 redenen waarom ik van haar hou. Zoals ik gister al zei: wij zijn een goed team.

We moeten vaak samen lachen om de bovenste foto. Het is misschien wel de door ons meest bekeken foto van alle foto’s die op 10 juli 2009 zijn gemaakt.

De volgende foto werd later die dag gemaakt. Zoals je ziet: niets aan de hand, behalve een gelukkig bruidspaar.

Voor de lezer die achterblijft met een vraag: uiteindelijk was het een scheur in een onderjurk oid, het was niet direct zichtbaar en kon gemaakt worden.