Ik volg redelijk wat blogs via mijn RSS reader. En daar verschenen de volgende zes (!) berichten achter elkaar.
Alle berichten gaan over de staat van bloggen en de rol van social media en hoe dat alles met elkaar te maken heeft. En dat allemaal ellende is, maar dat het ook anders kan.
Frappant, alsof iedereen uit dezelfde kraan had gedronken die ochtend.
Ik weet verder ook niet wat je er mee moet. Maar het feit dat ik dit online kon lezen met een RSS reader en dat het geschreven is door bloggers is voor mij de ultieme bevestiging dat bloggen leeft.
Bloggen is niet groot. Maar bloggen is ook niet dood. Bloggen kan groeien, maar zal nooit de dominante vorm van expressie worden op het internet. Daarvoor zijn er teveel andere dingen die vele malen makkelijkere vormen van verspreiding (reach) en ontdekking (discovery) hebben.
Daarvoor moet je dus niet bloggen. Wanneer je een (groter) publiek wil, dan zul je op andere plekken moeten schrijven (daar waar al publiek is: LinkedIn, Medium, Twitter etc. etc.) of je blog veel meer moet verkopen. Dus veel en veel meer promotie moeten doen. En je veel meer op de lezer richten (want: Nobody wants to read your shit. It’s not about you, it’s about the reader.)
Als je daar allemaal trek in hebt: vooral doen.
Maar ik geloof juist sterk in het feit dat bloggen in zichzelf een nuttige besteding is.
Ik ben blij met mijn eigen plek op het internet, waar ik hardop kan denken en delen. Mijn openbare dagboek. Mijn manier om de tijd te bottelen.
Ha! Mooi! Ik kwam de afgelopen dagen zo’n zelfde lijst tegen (Kev & Colin & Colin & anderen) en ben voornemens dit weekend daar eens rustig wat over te schrijven 🙂
Ik kijk er naar uit!
Onafhankelijk niet-commerciële blogs zijn uitermate belangrijk. En er zijn er zoveel. Over allerlei niche-onderwerpen waar massamedia geen oog voor hebben. En welke niet worden opgemerkt door algoritmen. En zelfs via Google behoorlijk zullen ondersneeuwen.
Het wil niet zeggen dat deze blog niet belangrijk is. Misschien wel veel belangrijker juist dan de waan de dag die slechts eventjes heel kort de aandacht krijgt.
Het is de schoonheid van het kleine. Schoonheid die zich niet laat uitdrukken in kwantiteit maar waarop het woord kwaliteit van toepassing is.
Mooi gezegd!