Ik was vorige week bij het graf van Jorge Luis Borges. Hij ligt een paar meter van Calvijn af. Ik heb nog nooit iets van de man gelezen en weet ook weinig van hem.
Ik kwam wel deze quote tegen.
De taak van kunst is om te transformeren wat ons voortdurend overkomt, om al deze dingen te transformeren in symbolen, in muziek, in iets dat in het geheugen van de mens kan blijven. Dat is onze plicht. Als we die niet vervullen, voelen we ons ongelukkig.
Jorge Luis Borges
Een schrijver of een kunstenaar heeft de soms vreugdevolle plicht om dat allemaal te transformeren in symbolen. Deze symbolen kunnen kleuren, vormen of geluiden zijn. Voor een dichter zijn de symbolen geluiden en ook woorden, fabels, verhalen, poëzie. Het werk van een dichter eindigt nooit. Het heeft niets te maken met werkuren. Je ontvangt voortdurend dingen van de buitenwereld. Deze moeten worden getransformeerd en zullen uiteindelijk worden getransformeerd. Deze openbaring kan op elk moment verschijnen. Een dichter rust nooit. Hij is altijd aan het werk, zelfs als hij droomt. Bovendien is het leven van een schrijver een eenzaam leven. Je denkt dat je alleen bent, en naarmate de jaren verstrijken, als de sterren aan jouw kant staan, ontdek je misschien dat je in het middelpunt staat van een grote kring van onzichtbare vrienden die je nooit zult leren kennen, maar die van je houden. En dat is een immense beloning.
Deze openbaring kan op elk moment verschijnen. Blijven opletten.
