Ik vraag me altijd af waarom ik sommige dingen beter kan onthouden dan andere dingen. Er zijn waarschijnlijk meerdere redenen te bedenken, maar er is één patroon dat ik herken.
Als iets me verrast, dan onthoud ik het beter.
Ik weet niet of dit komt doordat er bij verrassing een stofje in de hersenen vrijkomt of iets dergelijks die zorgt dat het goed opgeslagen wordt. Misschien is het een survival-trekje dat vroeger nodig was: ik doe dit en er gebeurt iets dat ik niet had verwacht. Dit moet ik goed onthouden, anders vreet die beer me de volgende keer op!
Hoe dan ook wanneer je wordt verrast, worden er bestaande hersenpatronen worden doorbroken. Want er gebeurt iets dat je niet had verwacht.
Dit is waarschijnlijk waarom ik films — waarin je na de eerste 10 minuten al kan voorspellen hoe het gaat — na een dag al weer ben vergeten. Mijn patronen worden niet doorbroken. Mijn hersens worden niet uitgedaagd.
En dit is waarom nieuwe dingen leren zo leuk kan zijn. Je bent je steeds hersens aan het uitdagen.
Leren is dus niets anders dan de verrassing opzoeken.