De uitdrukking gaat; een derde is anders.
Dit geldt voor onze derde, ten minste als het gaat om lezen en schrijven. Onze oudste twee hebben altijd zonder veel moeite boven hun niveau gelezen. En de oudste is inmiddels voorleeskampioen van school.
Dat schept verwachtingen. De schok was dus groot toen wij vorig jaar — hij zat midden in groep 3 — geconfronteerd werden met het feit dat hij diep onder het niveau zat. Misschien zou hij zelfs wel blijven zitten.
Onze kunstenaar die me al eens ontroerde met zijn prille schrijfkunsten moest dus aan de bak. En daar zijn we mee gestart. Lezen, lezen, lezen.
Deze week waren we weer op school. Hij zit nu ongeveer op het niveau van eind groep 3. Dit betekent dat hij ruim een half jaar achter loopt. De positieve kijk hierop is dat hij in een jaar enorm is ingelopen! Maar hij is er nog lang niet.
Deze week hebben we elke avond een A4 van Sjakie en de chocoladefabriek gelezen. Dat hebben we wel 4 of 5 keer gelezen. Pittig. Daarna moest hij zelf het verhaal aanvullen met zijn fantasie en dat opschrijven.
Eerst in klad, daarna in het net, en daarna in net zonder fouten.
Schrijven is herschrijven. Ik weet niet wat juf er van vond, maar ik vond het resultaat om in te lijsten.
