Tip punt

Ik las jaren geleden The Tipping Point van Malcolm Gladwell en zijn manier van schrijven en ideeën maakten grote indruk op mij. Inmiddels herken ik het quasi-wetenschappelijke toontje als een heel genre dat zichzelf graag (al dan niet terecht) pop-sci wil noemen en die vaak gepaard gaat met de nu zo bekende hyperbolische manier van verhalen vertellen. Waarbij deze verhalen vooral vehicles zijn voor soms heel dunne wetenschappelijke theorien. Je herkent het wanneer de science ondergeschikt lijkt aan het verhaal.

Zie ook als ultiem voorbeeld Rutger Bregman en zijn (zeer succesvolle) manier van schrijven.

Malcolm Gladwell geldt voor mij als degene die dit genre heeft vormgegeven en groot gemaakt.

Dit wil overigens niet zeggen dat ik niet kan genieten van dit soort boeken. Ik smul ervan.
Zolang je het maar niet verwart met echte wetenschap (of iets wat daar op lijkt) is er niets aan de hand. Het zijn vaak prikkelende ideeën verpakt in een goed verhaal en wie houdt er nou niet van een goed verhaal?

Je kan het vaak herkennen door de volgende vraag te beantwoorden: is het boek geschreven door een expert uit het veld of een verhalenverteller? Daniel Kahneman of Adam Grant zijn domeinexperts die daarnaast ook verhalen vertellen terwijl Gladwell of Bregman in de eerste instantie verhalen vertellen.

Het is niet voor niets dat ik op vakantie weer aan dit soort boeken moet denken. Omdat het bij uitstek vakantieboeken zijn. Niet te zwaar, niet te licht, waarbij je toch het idee hebt iets nieuws te leren of op een andere manier naar dingen gaat kijken.

Drie soorten

Terug naar The Tipping Point (waar nog geen Nederlandse Wikipedia pagina van is).

Eén idee uit dit boek is me altijd bijgebleven. Namelijk dat er drie soorten mensen zijn (of drie rollen) en die zijn alle drie nodig om iets tot een tipping point te brengen:

• Verbinders: mensen met een netwerk, die als een spin in het web overal in zitten en die de gewoonte hebben om mensen aan elkaar voor te stellen.
• Mavens (ik weet niet wat de term is in de NL vertaling): “informatiespecialisten”, of “mensen op wie we vertrouwen om ons met nieuwe informatie te verbinden.” Ze verzamelen kennis, vooral over de markt, en weten hoe ze deze met anderen kunnen delen.
• Verkopers: mensen die anderen kunnen overhalen.

Vergeef me even de simplistische uitleg hierboven (en voel je vrij om een NL Wikipedia te beginnen). Maar het is wel een nuttige bril gebleken om soms mensen beter te begrijpen. Ik weet nog dat ik in 2010 over een Lowlands terrein liep met een vriend die om de paar meter (geen grap) zomaar willekeurig een bekende tegenkwam. Dat is het treffende voorbeeld waar ik dan altijd aan moet denken bij een Verbinder. En tegenwoordig zijn er natuurlijk mensen wie er een sport van maken om met zoveel mogelijk mensen te linken op LinkedIn.

Maar wanneer ik nu een paar jaar later deze drie rollen weer lees kan ik niet anders dan concluderen dan dat een blogger — c.q. ‘iemand die online schrijft’ als je dat een betere term vindt — een beetje van alle drie is.

Ze verzamelen informatie die ze willen verpakken en delen — verkopen — aan anderen om die mensen met elkaar te verbinden.

Nou dat dus. Tot zover mijn pop-sci verhaal over bloggen.

En als ik nu even verbinder, maven én verkoper mag spelen dan hier een volgtip van een nieuwe ‘schrijver op internet’ (cq. blogger) die deze week is begonnen met schrijven: tip!