Alles aan American Football is geweldig. Behalve dan de wedstrijden. Die zijn vaak redelijk langdradig. Maar de tv-series die gemaakt worden over football? Dat is my favorite kind of TV.
Last Chance U of Hard Knocks; ik kijk het allemaal. Waarom? Dat zal ik uitleggen aan de hand van twee series die ik de afgelopen 2 weken gebinged heb.
Quarterback
In deze serie worden drie quarterbacks een seizoen lang gevolgd. De quarterback positie is een unieke positie is all of sport. Je kan het met niets vergelijken.
En dat is wat deze serie vooral duidelijk maakt. Naast hoe onwaarschijnlijk professioneel, tactisch, slim en waanzinnig atletisch deze gasten zijn. Je gaat de sport met andere ogen bekijken.
Ze hebben voor de serie drie volstrekt verschillende quarterbacks uitgekozen. En ik hou van ze alle drie.
Marcus Mariota – een wat worstelende quarterback uit Hawaii met veel talent, maar mist sturing.
Patrick Mahomes – de onbetwiste superster van de hele NFL, jong, gretig, wint alles. Fenomeen.
Kirk Cousins – de absolute pro en met stip één van mijn favoriete mensen. Wat een figuur zeg. Nog nooit echt grote prijzen gewonnen, daarvoor speelt ie bij een te klein team. Maar een volstrekt amiable en bewonderingswaardige kerel.
Untold: Swamp Kings
Je hebt NFL football en je hebt college football. Dat lijkt misschien op elkaar maar is toch anders. College football is namelijk de overtreffende trap van alles wat football zo VOLSTREKT IDIOOT maakt.
Deze serie volgt de Florida Gators die van 2005 tot 2010 een ongekende run hadden. Het was de tijd van Tim Tebow, als u dat wat zegt?
Wat deze serie duidelijk maakt is hoe volkomen absurd en knotsgek college football is. In allerlei opzichten, stadions van 90.000 mensen, jongens van 18 die er als beren uitzien, coaches die helemaal knetter zijn, en mensen die dit spelletje allemaal veel te, maar dan ook echt VEEL te serieus nemen. En het staat strak van de testosteron en hyperbolen als: “we have 30 minutes to decide the rest of our lives”.
Het is genieten met een grote G.
En ik heb dit jaar nog niet zo hard gelachen als wanneer de assistent coach — Dan Mullen — een wat bedeesde, soft-spoken man helemaal doordraait in de rust tegen LSU (in aflevering 3).
Er is kritiek op de serie, dat is vaak zo. Maar ik raad het toch aan.