Ik luisterde vorige week een podcastserie die o.a. ging over tekenfilms uit de jaren 80. Denk aan He-Man, Transformers en The Teenage Mutant Ninja Turtles.
Iedere eighties baby kent deze tekenfilms wel denk ik. Ik in ieder geval wel.
Ik was zelf het meeste fan van de Turtles en had Donatello als poppetje (misschien dat ik die zelfs nog wel ergens heb) hoewel Leonardo eigenlijk mijn favoriet was (dat ik Donatello had, dat was nou eenmaal zo gelopen en is een verhaal op zich).
Maar nu komt de grote plottwist.
Deze tekenfilms waren bedacht om speelgoed te verkopen. Niet andersom.
Het speelgoed was er eerder dan de tekenfilms ?
In mijn kinderbrein had je tekenfilms en daar kwam dan ook speelgoed van. Maar het omgekeerde is dus waar. Dit feitje voelt net alsof er tegen me is gelogen.
Maar hoe meer ik hier over nadenk, hoe meer ik denk: natuurlijk! Zo werkt de wereld immers.
Ik heb het niet gegoogled, maar het zal tegenwoordig voor Paw Patrol en andere kinderseries niet anders zijn denk ik. Speelgoed (en dekbedovertrekken en lunchtrommels en kleren en meer, veel meer) is immers hoe er geld wordt verdiend, veel geld.
Ik hou van dit type podcasts die dit soort sluiers wegtrekken.
Creatief proces
Wat deze podcast extra goed maakt is dat het een inkijkje geeft in het ontstaan van eerdergenoemde tekenfilms. Het zegt namelijk veel over het creatieve proces in het algemeen: wat van toevalligheden en dingen proberen aan elkaar hangt. Herkenbaar.
Iets dat zo fundamenteel en beeldbepalend is voor een groot deel van de 80s en wat nu nog steeds miljarden-franchises zijn, is veelal ontstaan door willekeurige momenten en keuzes.
En wat ook een mind-blown feitje is: de bedenker van Transformers (maker van een comicboek als backstory voor het eerste speelgoed, want de tekenfilms kwamen pas later), heeft nog nooit een Transformers tekenfilm gezien.
De podcast is onderdeel van een drieluik over waarom 1984 zo’n bijzonder jaar was voor deze tekenfilms en wat Reagan daar mee te maken heeft en meer. De andere twee afleveringen gaan over de 80s schurken en Cyber Punk (Neuromancer!) en weeft een mooi plaatje dat voor 80s kinderen veel herkenning zal geven.