Het is vandaag 14 februari en biddag op Urk. Precies 17 jaar geleden was dat ook het geval en schreef ik de volgende blogpost:
Digitale tijdcapsule
Ik was nog niet getrouwd en woonde op mijzelf in Wijk 5. En ik zie mezelf die blog nog wel typen op mijn Dell Inspiron 6400. Ik weet alleen niet meer hoe ik dat dan vertelde aan de wereld? Ik had nog geen Twitter, en WhatsApp bestond nog niet. Ik denk dat ik het hooguit op IRC heb gedeeld (daar moet ik misschien nog logs van hebben).
En ik blogde toen nog niet dagelijks, maar ik had tussen de kerkbezoeken door meer vrije tijd dan normaal en het was — net als vandaag — geen échte zondag en daar kwam dus die blog uit.
En als ik die blog dus nu teruglees is het een ware tijdcapsule.
Het gaat over Balkenende IV, een mogelijke zwarte president (!) in Amerika en een nieuwe digitale camera die ik net had gekocht.
Maar afgezien daarvan, qua interesses zou ik de blog vandaag ook nog geschreven kunnen hebben. Want het gaat nog steeds over muziek, techniek, documentaires, politiek, en zit vol met links, heel veel links. Delen, delen, delen, dat is wat ik toen ook al deed.
Brief aan mezelf
De blog leest als een open brief aan mezelf in de toekomst over wie ik toen was en wat me toe bezighield. Spoiler: dat is niet veel veranderd.
De zin die er uit sprong is die over een “herontdekt plaatje uit mijn jeugd.” Ik praat dan dus in 2007 over een plaat die ik rond 1996 vaak draaide. Inmiddels zit er meer tijd tussen die blog en *nu* als toen tussen die blog en 1996…iets met het vlieden van de tijd.
Er is veel veranderd in 17 jaar, ik ben getrouwd met drie kinderen en woon niet meer in Wijk 5 maar ben inmiddels al 2 woningen verder. Obama is al bijna 8 jaar geen president meer, na 2 termijnen te hebben gediend. En alleen professionals kopen nog cameras, de rest gebruikt zijn smartphone. Ik werk nog wel steeds bij hetzelfde bedrijf.
Tijd vangen
Het geeft me eindeloos veel plezier dat de Jan van 17 jaar geleden een poging gedaan heeft om de tijd te vangen. Een onmogelijke taak, maar een goed streven.
En deze tijdcapsule staat al 17 jaar lang dankzij WordPress onveranderd en open op het internet. Dat is al een klein wonder op zich, ik las gister bijvoorbeeld nog dit, over hoe snel digitale dingen onleesbaar kunnen worden.
De titel van toen was echt als een dagboektitel bedoeld, want het ging niet eens specifiek over wat biddag is (ik ging er denk ik van uit dat mijn lezers dat toen wel begrepen).
Maar mogelijk zijn er nu lezers die niet weten wat dit is. Wel: het is vandaag voor de 175e keer biddag op Urk (klik op de link). Een bijzondere traditie. Mijn gezin doet daar ook aan mee. Want wat is een mens zonder traditie? Dat heb ik de afgelopen 17 jaar wel geleerd.
En nu het toch over tradities gaat: vandaag begint de vastentijd. En hoewel we niet Rooms zijn, is dat ook een groeiende traditie. Net als vorig jaar betekent het voor mij: geen Twitter en Mastodon de komende 40 dagen.
Dus geen memes, tech nieuws, football analyses, politieke takes, Bob Dylan feitjes, New Order deep cuts, en meer de komende 40 dagen. Gek genoeg denk ik dat ik het meer ga missen dan vorig jaar, omdat Twitter beter is geworden het afgelopen jaar in mij voorschotelen wat ik wil zien.
Na de vastentijd vorig jaar schreef ik er ook iets over, toch leuk al die briefjes aan mezelf in de toekomst.
Webmentions
[…] Ik had het gister over een digitale tijdcapsule. […]