Ik las deze week op één van mijn favoriete muzieksites dat Ryan Adams weer aan het touren was. Dat wist ik niet. Maar het is ook echt niet meer te bij te houden wat deze man allemaal doet. Zo bracht hij alleen al dit jaar, vijf albums uit. Ja, vijf. Ik heb er nog geen tijd voor gevonden om dit allemaal te luisteren.
Toch luister ik wel vaak naar zijn muziek, want Ryan Adams is buitencategorie. En heeft hij een speciaal plekje bij mij. Zo heb ik goeie herinneringen aan de volgende opname, die ik vaak met vrienden bij mij thuis draaide toen ik net op mezelf woonde. (Dit was vóór YouTube en ik had deze clip gedownload en speelde die af op mijn omgebouwde Xbox.)
Ik volg Ryan al sinds zijn album Gold en zag hem ooit één keer eerder, in Paradiso. Wat ik me daarvan herinner is dat het concert abrupt eindigde en Ryan min of meer boos het podium afstormde. Dat was jammer.
Zijn stijl en persoonlijke voorkeuren gaan alle kanten op, en hij brengt album na album uit, dus je weet nooit goed wat je kan verwachten. Ik denk soms dat hij het er om doet, om maar niet gelabeld te kunnen worden. Maar hij heeft hoe dan ook een buitengewoon talent om tot de kern van nummers te komen. Zo coverde hij ooit eens een compleet Taylor Swift album, en deed dat imho beter dan Swift het doet. Ik snap door Ryan zijn benadering wat er zo goed is aan die nummers.
Het kan met Ryan Adams dus alle kanten op dat is waarom mijn mond open viel van verbazing toen ik de setlist van eerder deze week las. Want deze setlist leest als een afscheidstournee waar alleen echt de allerbeste nummers worden gespeeld. Ryan snapt dus heel goed wat zijn beste werk is. Dat is wel eens anders geweest. Hier moest ik bij zijn.
Ik zag afgelopen maandag dat hij woensdag nog in Nijmegen zou spelen, wat natuurlijk al uitverkocht was. Via Ticketswap kwam ik aan een, sterk afgeprijsde, superplek en bij het eerste nummer wist ik het al: dit wordt fenomenaal.
En dat was het ook, het was één van de beste concerten waar ik ooit ben geweest.
Ryan Adams solo met akoestische gitaar — onversterkt en zonder pedalen — mondharmonica en piano. Microfoon bij de mond, microfoon bij de klankkast. Dat was alles en het was wonderschoon.
Ryan Adams zijn allerbelangrijkste instrument is natuurlijk zijn stem. Niet alleen is hij een begenadigd liedjesschrijver, en kan hij — zoals hierboven beschreven — als geen ander de ziel van nummers vangen, maar bijna niemand heeft een betere stem. En hij had er heel veel in zin, in de “most fancy place I ever played” . En terecht: De Vereeniging in Nijmegen is een bijzonder mooie zaal. Dus speelde hij maar liefst 30 nummers in krap 2,5 uur maar daar heb ik geen moment erg in gehad. Zelfs die ene vent die twee keer om Wonderwall riep, kon de boel niet verpesten.
Wat ook zeker hielp is dat iedereen z’n telefoon in zijn zak hield, dit was namelijk strikt verboden. Toch las ik dat zelf pas na het concert. Maar ik heb sowieso geen foto’s of filmpjes gemaakt tijdens het concert.
Ryan Adams in topvorm. Daar kan heel, heel weinig aan tippen. En toen hij ook nog The Smiths coverde, zoals alleen hij dat kan, daar kan echt niemand over heen.
Tussendoor was er nog een kleine tirade tegen Spotify. Deze hebben één van zijn laatste albums van hun dienst gegooid, want die zou een onnatuurlijke hoeveelheid streams hebben, door bots:
Do I seem like the kind of person that fucking builds robots? I was like. I was like, yeah, maybe. I was like, if I could build a robot, I would build a robot that would [expletive] smash your house. [gericht aan de CEO van Spotify neem ik aan]
En nog wat meer expletives tav Spotify die ik zelf niet nodig vond, want ik was al overtuigd dat je beter geen Spotify kan nemen.
Ik was intiem bekend met 90% van de setlist — hij speelde maar enkele nieuwe — maar, ik zat er nu met mijn neus boven op, het geluid was uitmuntend en Ryan was zo in vorm dat heel veel nummers een nieuwe betekenis voor mij kregen. Ik hoorde ze op een andere manier. Ook dat kan hij alleen.
Al zou Ryan Adams nooit meer een nieuw nummer pennen, op deze manier touren kan hij nog 100 jaar volhouden. En elke avond staande ovaties oogsten. Hier zwaait hij naar mij op het balkon.
Mooie recensie en zag Ryan Adams op dinsdag 1 oktober in het Amare Theater in Den Haag. Soms wat stekelig met zijn bijzondere humor maar muzikaal zo geweldig!