Ik postte een gister een reactie op dit artikel en kreeg wat bijval. De reactie is een blogpost op zich. Dus bij deze vertaald.
—
Er zijn veel eenvoudige redenen om te schrijven. Er is weinig hoogdravend aan.
Om maar een paar redenen te noemen (ik heb een dagelijkse blog):
- Ik begin mijn dag met mijn eigen gedachten, niet die van iemand anders (d.w.z. sociale media).
- Ik heb dan iets gecreëerd in plaats van alleen maar (gedachteloos) geconsumeerd.
- Ik kom erachter wat ik écht van iets vind. Als je begint op te schrijven wat je denkt, moet je het zelf goed begrijpen of op zijn minst je gedachten goed ordenen.
- Ik heb een groeiend aantal dingen waar ik naar kan verwijzen (wat ik vaak doe).
- Ik let altijd op interessante dingen om over te schrijven. Ik zie hierdoor meer.
- Ik vind het leuk!
Het publiek is 1 (ik).
Als er andere mensen zijn die het willen lezen, prima! Maar ik schrijf vooral aan/voor mij.
Op de vraag waarom ik dan niet gewoon een dagboek bijhoudt? Verantwoordelijkheid.
Ik moet elke dag op de publiceerknop drukken én ervoor zorgen dat wat ik post samenhangend is. Mijn dagboek (dat ik ook heb) is minder samenhangend en veel saaier.