Ik ben nog steeds aan het nadenken over de podcast die ik eerder linkte.
Daarin krijgt het boek van Rutger Bregman een veeg uit de pan. Luyendijk stelt dat de titel (en premisse) een onwaar — en daarmee gevaarlijk — statement is.
Ik heb ook al eens uitgelegd waarom ik het oneens ben met die titel.
Want wat er vaak wordt vergeten is dit: er zijn altijd veel MINDER mensen met slechte intenties nodig om er een puinzooi van te maken dan mensen die deugen om er iets moois van te maken.
Met andere woorden: 1 iemand kan iets kapot maken wat 99 mensen hebben gebouwd of gebruiken.
Iets bouwen kost veel meer tijd, aandacht en energie dan iets kapot maken.
Dat de meeste mensen deugen is dus niet genoeg om die hele kleine groep, die disproportioneel veel impact heeft, in toom te houden. Er is meer nodig: wetten, politie, straffen, gevangenissen en meer (stelt de podcast).
Dus zeggen dat de meeste mensen deugen — ook al kan dat waar zijn — impliceert dat het dus wel goed komt en dat mensen zichzelf wel kunnen reguleren en dat we daar dus als maatschappij niet zoveel aan hoeven te doen. Maar dat is niet zo.