Soms heb je van die dingen.
Ik hoorde gister een naam en een quote die ik ging googlen. Maar ik denk dat ik de naam verkeerd heb gehoord, want ik vond met de combinatie niet wat ik zocht maar vond wel andere, hele interessante dingen.
Zo dacht ik dus dat ik de naam David Brooks had gehoord. Maar dat heb ik verkeerd gehoord. En toch is dit iemand die echt bestaat. En het kan dat mijn onderbewustzijn die naam al een keer ergens had opgeslagen.
Hoe dan ook: bij googlen stuitte ik dus viavia op een recent interview met deze NY Times columnist, schrijver en politiek commentator David Brooks. Als conservatief columnist, wordt hij gevreesd door de Republikeinen en krijgt hij persoonlijke briefjes van Trump (letterlijk geschreven OP zijn column).
Brooks stond vorige maand in de Volkskrant. Want hij schreef een boek waarin hij o.a. observeert: 30 procent van de mensen die hij tegenkomt, is een vragensteller. 70 procent is dat niet.
Ik vergat mijn oorspronkelijke Google zoekterm. Ik was op goud gestuit.
Want, dit is natuurlijk heel herkenbaar. Fijn dat iemand het opschrijft! Ik zit namelijk zelf stevig in die 30%. Dat 70% van mensen geen vragen stelt, is mij altijd een raadsel.
Want, hoe dan? (zie je).
In zijn onlangs verschenen boek De kunst van mensen kennen – Hoe je de verbinding aangaat en elkaar echt kunt begrijpen omschrijft Brooks die laatste groep als Verkleiners. ‘Verkleiners geven mensen het gevoel dat ze klein zijn en niet worden gezien’, schrijft hij. ‘Ze zijn zo druk met zichzelf bezig dat ze geen oog hebben voor anderen.
David Brooks in de Volkskrant
Tegenover de Verkleiners staan de Verlichters. ‘Verlichters zijn juist onstuitbaar nieuwsgierig naar anderen.’ En: ‘Ze weten waar ze op moeten letten en kunnen op het juiste moment de juiste vragen stellen. Ze richten het warme licht van hun aandacht op mensen en geven hun het gevoel dat ze groter en completer zijn, gerespecteerd en gezien.’
Cruciaal
Brooks vertelt verder over zijn persoonlijke transformatie. Hij was ooit Verkleiner en nu Verlichter (Oprah bevestigde het, dus dan is het waar), en hij haalt daarbij letterlijk het boek Crucial Conversations aan.
Het boek waar ik op 17 februari over blogde.
Precies een dag na het Volkskrant interview met Brooks.
Soms heb je van die dingen.