De nieuwe LP

Begin deze eeuw puilden de kringloopwinkels uit van de langspeelplaten. Alles lag daar voor een habbekrats. Vijftig jaar muziekhistorie voor een grijpstuiver. De meeste LP’s die ik nu bezit, heb ik toen gekocht. Vaak kostten ze niet meer dan een paar euro per stuk. De kringloop kwam er niet van af.

Inmiddels echter, zit de LP verkoop al een aantal jaar in de lift. Er zijn hier allerlei redenen voor — nostalgie, esthetische waarde etc. — maar daar gaat het nu even niet om (dat zou ook een interessante blog kunnen zijn).

Maar die toegenomen vraag naar LPs doet natuurlijk wat met de prijs. En dat is ook te merken in de kringloop: daar ligt inmiddels bijna niets meer en wat er ligt is echt niets waard.
Dit komt enerzijds omdat opkopers slimme contacten met kringloopwinkels hebben: bulk opkopen, met als tegenprestatie eerste keus (dit weet ik omdat ik met een vinyl winkeleigenaar heb gesproken) en deze weer voor veel meer verkopen.
Maar anderzijds is de aanwas simpelweg opgedroogd — wat de prijs nog verder omhoog drijft. Want de productie en verkoop van de LP stokte natuurlijk begin jaren 90. En de kringloop echode eenvoudigweg deze beweging een paar jaar later na.

Allemaal logische ontwikkelingen van vraag en aanbod.

Maar loop nu een kringloop binnen en wat valt op? Honderden, zo niet duizenden DVDs voor een euro of minder. Ze komen er niet van af. En iedereen denkt: wat moet je nog met een DVD!

We zien de DVD nu zoals we de LP 20 jaar geleden zagen. Ouderwets en achterhaald. Maar betekent dit wellicht dus ook dat de DVD — net als de LP — straks ook weer meer waard gaat worden en echt iets voor verzamelaars en specialisten wordt?

DVD

De DVD (of Blu-ray) als losstaande, integrale media container heeft iets magisch. Onbeperkt speelbaar, zonder verplichtingen, zonder tracking, in hoge kwaliteit films kijken waar en wanneer je wilt. Voor een euro of minder.

Dit in tegenstelling tot Netflix, Disney+, Prime, Apple TV en andere streaming diensten, die in toenemende mate bepalen wat jij wel of niet kan of mag zien. Want staat een film niet op één van deze diensten, succes ermee.

Mede “dankzij” deze streamingdiensten ligt de golden age van de DVD inmiddels achter ons. Enerzijds omdat de streamingdiensten een bepaalde inkomensbron de nek hebben omgedraaid (zoals Matt Damon hier uitlegt, even kijken). Anderzijds omdat er door de beschikbaarheid van streamingdiensten minder DVDs worden verkocht.

De verschuiving naar streamingdiensten lijkt op toen de CD de LP verving. Echter toen verving een fysiek medium een ander fysiek medium. Nu wordt een fysiek medium door een dienst vervangen. En dat is niet hetzelfde.

Simpel gesteld: wat als jij straks die ene — onbekende — film wil zien, die nergens te streamen is? Toch handig als jij, of iemand anders de DVD heeft (2). Ik zou dus niet vreemd opkijken wanneer die DVD van een euro over een paar jaar veel meer waard is.

Voetnoot 1: waar alle streamingdiensten vooral op inzetten is zoveel mogelijk eigen content creëren. Er is dan simpelweg geen voldoende tijd in een dag om ook nog ‘oude’ films te kijken (of concurrerende streaming diensten). Dat gezegd hebbende: ik weet niet precies waarom, maar de streamingdienst films zijn niet zelden van mindere kwaliteit. Alsof er ingeboet is op de kwaliteit voor de kwantiteit. Ik ken (nog) niemand wiens favoriete film aller tijden door Netflix is gemaakt.

Voetnoot 2: Ik fantaseer wel eens over een netwerk van filmliefhebbers die elkaar DVDs uitwisselen via de post, en dat je dus deze flicks via een internet website kunnen doorzoeken en aan elkaar kunnen uitlenen. Dan kun je het Internet Flicks noemen of zo iets ;). Wie gaat het bouwen of bestaat het al?