En waarom ik mezelf soms bijna geen fan durf te noemen is dat ik na al die jaren nog steeds nieuwe dingen ontdek. Feitjes of nummers die échte fans al lang kennen.
Zo ontdekte ik pas gister het nummer Dirge. Deze staat op Planet Waves uit 1974.
Ik heb die plaat, maar ik kan me niet herinneren dat ik dit nummer ooit écht geluisterd heb, hij zal vast een keer voorbij zijn gekomen, maar niet geregistreerd.
Terwijl echte fans dit misschien wel zijn beste zangprestatie van de hele jaren 70 vinden. En hun bewondering voor dit nummer groeit nog steeds.
En ik had er nog nooit wat over gelezen of gehoord. Tot gister.
Gem
Ken je Gem nog? Nederlandse band. Ik werd ooit een keer wakker in mijn Lowlands tentje omdat Gem vlak voor onze tent een akoestische set deed voor 3FM. Hier zijn vast ook nog wel foto’s van, in ieder geval een filmpje.
Ik vond het altijd een sympathieke band, die een paar leuke nummers hadden. Het was duidelijk dat de zanger heel goed naar Dylan had geluisterd. Want hij kon zijn stem en manier van zingen goed nadoen.
Misschien een beetje te goed, als je de 3FM cameraman zou vragen. Ik stond naast hem bij de bovenste opname (daarom ben ik niet in beeld) en hij keek me aan en mompelde iets van: “klinkt wel een beetje veel als Dylan he?” en rolde nog net niet met zijn ogen. Maar toch, ik mocht ze wel.
En dan heb je van die momenten dat je zomaar aan zo’n band moet denken. Uit het niets. En dan ga je googlen. En zo kwam ik gister bij deze video uit. Hierin legt zanger Maurits Westerik uit waar de naam Gem vandaan komt, de interviewer vindt het blijkbaar allemaal te lang duren, maar ik hoorde het!
There are those who worship loneliness, I’m not one of them In this age of fiberglass I’m searching for a gem The crystal ball up on the wall hasn’t shown me nothing yet I’ve paid the price of solitude, but at last I’m out of debt
Dylan die over fiberglass zingt. Dat me dat nog nooit is opgevallen!
Dus toch nog iets kunnen leren van DWDD….!? 😉