In het kader van het 50-jarig bestaan van ISEE had ik de afgelopen weken twee gesprekken met de mensen van het eerste uur.
Dit is het eerste gesprek met Marij Oost en Rie Kramer:
En deze week verscheen het tweede gesprek. Dit keer mocht ik spreken met Jaap Bakker.
Jaap was als bevlogen voorzitter vanaf de begindagen betrokken bij de stichting en trok 25 jaar lang het hele land door om lezingen te geven over de situatie in Ethiopië en bouwde zo aan de naamsbekendheid van de stichting. Hij sprak met koninginnen, ministers en Moeder Teresa. En hij reisde vaak naar Ethiopië en zag het leed daar maar zag ook het effect van stichting.
Jaap is een man die ontzettend goed kan vertellen en boordevol verhalen zit. En ik kan daarom ook dit gesprek — net als het eerste gesprek — van harte aanraden om te luisteren.
Ik vind het bijzonder en waardevol dat we een deel van deze verhalen op deze manier vast konden leggen.
Het heeft mij persoonlijk veel gebracht, en Marij en Jaap hebben mij meerdere keren oprecht verbaasd en verrast.
Reflecties
Ik leerde door deze twee gesprekken dat ISEE veel meer een landelijke stichting is dan ik eerder had begrepen. Ja, de wortels liggen op Urk, maar er zijn veel meer mensen betrokken dan alleen Urk. Maar ik leerde meer.
Ik leerde dat er meer leed is dan wij vaak beseffen, en dat dit makkelijk te vergeten is.
Ik leerde dat ondanks al het leed je toch wat moet doen. Nochtans.
Ik leerde dat hulp bieden vaak gewoon een kwestie van beginnen is.
Ik leerde dat het gaat om omzien naar je naaste.
Column
In mijn column in de lokale krant schreef ik al eerder over deze twee gesprekken.
Links
Lees hier meer over het gesprek met Jaap Bakker.
En luister hier het interview als podcast:
Of “kijk” het hier terug: