Schoftig is het, vindt u niet? Meer dan een half jaar géén updates op piks.nl. Alsof er niks gebeurd. Maar juist het tegendeel is waar. En dat is precies de problematiek van een blog beheren. Er is een duidelijke omgekeerd evenredige verhouding tussen beschikbare content (“wat houdt me bezig”) en tijd die je hebt om te bloggen (ik word dan dus bezig gehouden). Daarnaast merk ik ook dat ik mijn meeste eieren wel kwijt kan op twitter.
Maar ik denk dat als het zou moeten dat ik dan elke dag wel zou kunnen bloggen: er gebeurd genoeg in de wereld en mijn interesses worden ook genoeg (teveel) geprikkeld. Misschien een idee om de format van deze blog te herzien om het publiceren wat meer ‘instant’ te maken (dare I say it; tumblr); of niet. We kijken wel.
Voor nu: het lange wachten wordt beloond met een dikke piks update! Hoe kan het ook anders na zo’n lange afwezigheid. Ik schat dat het zo’n 1000 fotos betreft te vinden op de bekende plek.
Nu kan ik natuurlijk een verhaal houden over hoe snel de tijd gaat, dat je nu ouder bent dan je ooit bent geweest maar ook jonger bent dan je ooit weer zal zijn. Maar die gesprekken bewaar ik wel voor een andere plek. Maar zo kan ik nu wel een brugje maken naar de verplichte video. Dat is deze keer van Huub van der Lubbe. U weet wel van de Dijk. Hij was in de Urker bibliotheek om zijn nieuwe poezie bundel te promoten. Las wat gedichten voor, praatte wat en deed wat nummers en begeleidde zichzelf daarbij op gitaar. Deze man is wel wat plekjes gestegen op mijn lijst.
Niet echt om z’n poezie, die viel nog niet zo bij mij. Ook niet zn nummers; die kon ik allemaal al wel. Wel zijn uitvoering: zo lekker onverschrokken alleen met gitaar. Eigenlijk zo achterlijk goed dat je het bijna niet door hebt. Typisch geval jammer dat het Nederlands is en aan de andere kant is dat ook direct een groot voordeel voor ons. Want als hij bijv. Amerikaan had geweest had hij never op een dinsdag avond in november in een bieb op Urk gestaan. Nu houdt dit land hem klein, zoals met meer artiesten het geval is.
Maar wat vooral bleef hangen was een karakter eigenschap van meneer van der Lubbe. Omdat ik die goed herken. Namelijk het angstvallig grip willen houden op DE tijd. En dit vast willen leggen; of willen verzegelen door het op te schrijven en dan pas los te kunnen laten. Het viel me bijvoorbeeld op dat meneer van der Lubbe anekdotes vrij nauwkeurig dateert (“ja dat was 2 augustus 2008”). Dat soort dingen ben ik wel gevoelig voor. Daarnaast gaf hij toe de drang te hebben om iets achter te willen laten. Ook altijd een interessant onderwerp waar ik nu niet verder op in zal gaan. Maar al met al; ik heb wel mindere dinsdag avonden gehad.
Ik had een goeie plek en het eerste nummer was ook gelijk goed raak: Niemand in de Stad. Ook voor u nu te bewonderen op piks.nl: