Gister deelde ik de goede voornemens van Virginia Woolf. En het laatste zinnetje was: “As for clothes, I think to buy good ones.“
Goeie kleren kopen dus. Dat zinnetje bleef hangen. Want wat zijn goeie kleren?
Gister luisterde ik ook deze podcast:
Jaarlijks eindigen er in Nederland honderden miljoenen kilo’s kleding op een gigantische textielberg. Als overmaat van ramp is de tweedehands textielmarkt afgelopen jaar ingestort en komt ook het recyclen ervan niet van de grond. Economieredacteur Liza van Lonkhuyzen legt uit waarom hergebruik van kleding zó ingewikkeld blijft.
NRC Vandaag
De korte conclusie is: we leven in een wegwerpmaatschappij — er is teveel — en de kwaliteit van kleren is slecht — dus hergebruik is vaak minder mogelijk.
Er kwam in deze podcast heel veel samen wat me al een tijdje dwarszit, namelijk: we kopen onnodig en veel te veel kleren. Zodat we niet meer weten wat er mee moeten.
Ik zeg er gelijk bij dat onze kringloopwinkel hier veel voordeel bij heeft, want we krijgen daardoor veel aangeleverd. Maar waarom we veel krijgen aangeleverd is, omdat mensen eigenlijk grotendeels gek worden gemaakt.
Hele planken en kasten worden elk seizoen leeg geruimd om ruimte te maken voor nieuwe dingen. Planken en kasten met perfectly good kleren. Maar het past er niet meer op of bij, dus hup naar de kringloop (of erger: de container). In plaats van dat mensen denken: ik koop geen nieuwe kleren meer. Die gedachte lijk niet bij mensen op te komen. Gij moet en zal nieuwe kleren kopen.
Social media
De grootste Instagram-paginas (met de meeste volgers) van ons dorp zijn die van kledingwinkels. Die de he-le dag door vertellen dat je dit of dat moet kopen. En mensen doen het. En mensen worden opgedraaid en draaien elkaar op: kijken naar elkaar, zeker op een klein dorp. Het is één grote propaganda machine die de hele dag aan staat. En dat is logisch: hoe meer jij koopt, hoe meer zij verdienen. Maar het gaat nooit over of het nodig is. Natuurlijk niet.
Want, het antwoord daarop is simpel: je hebt het niet nodig! Echt niet.
Wat daarnaast ook nog eens meespeelt is dat kledingwinkels eigenlijk gebaat zijn bij mindere kwaliteit, dan slijt het eerder en kopen mensen eerder nieuwe. Het is een perverse cyclus.
Er is een plek voor kledingwinkels, mensen hebben kleren nodig. Natuurlijk. Maar niet zoveel en zo vaak wisselend als nu. Die balans is scheef. Die winkels zullen natuurlijk allerlei argumenten hebben en mij als een knettergekke blogger wegzetten, want ik zit aan hun brood. Maar ik zeg het maar even hardop: mode is grotendeels onzin. Mode is het excuus voor de kledingwinkels om je elke keer wat nieuws te kunnen verkopen. Maar mode bestaat niet. Mode is bedacht.
En jij weet dat ook. Niet alleen is het dus heel raar om zo veel kleren te hebben dat je het wel weg moet geven (omdat het niet meer in je kast past), maar we helpen de wereld er ook niet mee. Daar heb ik het nog niet eens over gehad.
In de podcast gaat het even over mensen die bij de recyclingcenters werken. En allemaal zeggen ze hetzelfde: ze gaan geen nieuwe kleren meer kopen. Zodra je dagelijks geconfronteerd wordt met de werkelijkheid ga je er anders tegen aankijken.
Begin bij jezelf
Mijn vrouw heeft afgelopen feestdagen kleren bij de leukste kringloop gescoord. Voor zowel haarzelf als onze kinderen. Dat mag echt hoor. De kringloop is er voor iedereen.
Ik zelf ben al geen mode-dier. Heb een allergie voor trends. Dus ik heb sowieso makkelijk praten. Wat ik koop is kwaliteit (en daardoor vaak wat duurder, maar je doet er ook langer mee), en ik gooi zelden (nooit) kleren weg.
Ik heb shirts en spijkerbroeken van 15+ jaar oud.
Als je daar nu de rillingen van krijgt: dan heeft de propaganda machine haar werk goed gedaan. Je bent gehersenspoeld. Maar (goeie) kleren hebben geen houdbaarheidsdatum. Zo lang ze geen gaten of vlekken hebben, kun je het nog steeds aan. Dus goed voornemen: koop eens wat minder nieuwe kleren en als je toch je toch koop-prikkel wil stimuleren: loop dan eens bij een kringloop naar binnen.
Zondagse Kleren