500 kunststukjes

Ik zag gister dat ik mijn 500e dagelijkse post had gemaakt. Of was het de 501-ste?

De telling wijkt af, en dit is mogelijk een bug in WordPress (of template). Maar hoe dan ook, inmiddels zijn het er meer dan 500 dagelijkse posts.

Ik had het idee om dan iets beschouwelijk te delen. Maar dat probeer ik eigenlijk altijd, dus nu ook!

Kunst en verhalen

Ik hoorde laatst de volgende definitie over kunst.

Kunst is een verhaal dat resoneert met de kijker en de kijker verandert.

Okay.

Met deze definitie kun je goed uitleggen waarom het urinoir (Fountain uit 1917) van Duchamp kunst is. Een doodeenvoudig urinoir wat je overal kon kopen, met een paar letters er op gekalkt. Het vertelt iets en doet iets met je (je haat het, vindt het niks, snapt het niet, vindt het geweldig etc.). Het resoneert.

Wat het urinoir vertelt is dat alles kunst kan zijn (het urinoir is kunst over kunst). Duchamp snapte de grap, en zei deze hardop. (Punt is wel met dit soort kunst dat Duchamp de vorm direct naar een ultiem punt bracht. Want wat doe je hierna nog? Om deze reden wordt Duchamp wel eens ‘de laatste artiest’ genoemd.)

Maar dat alles terzijde. Waar het om gaat is dit: ook een urinoir doet iets met mensen. Ook een urinoir is een verhaal (over kunst).

Natuurlijk, een verhaal kan iets zijn dat eindigt met: en ze leefden nog lang en gelukkig. Maar dat hoeft niet. Een verhaal kan een urinoir zijn dat als kunststuk iets zegt over kunst. Maar een verhaal kan ook de geur zijn van het door de zon heet geworden teer op de afgedankte spoorwegbielzen die dienen als omheining voor de planten onder het raam in groep zeven.

Een verhaal gaat over verbinding. Met een tijd, plek of persoon.

Kunst gaat over verbinding.

Zal ik de grap hardop zeggen? Bloggen is een vorm van kunst.