Steinbeck deelde ooit zijn tips over schrijven. Hij leidde dat op de volgende manier in:
Now let me give you the benefit of my experience in facing 400 pages of blank stock—the appalling stuff that must be filled. I know that no one really wants the benefit of anyone’s experience which is probably why it is so freely offered. But the following are some of the things I have had to do to keep from going nuts.
John Steinbeck
De regels:
- Laat het idee varen dat je ooit klaar zult zijn. Denk niet aan de 400 pagina’s en schrijf elke dag maar één pagina, dat helpt. En als het dan af is, ben je altijd verrast.
- Schrijf zo snel en vrij mogelijk en zet het geheel op papier. Corrigeer of herschrijf nooit voordat het geheel af is. Herschrijven in het proces wordt meestal gezien als een excuus om niet verder te gaan. Het verstoort ook de flow en het ritme, die alleen kunnen ontstaan door een soort onbewuste associatie met het materiaal.
- Vergeet je algemene publiek. Ten eerste zal het naamloze, gezichtsloze publiek je doodsbang maken en ten tweede, in tegenstelling tot het theater, bestaat het niet. Bij het schrijven is je publiek één enkele lezer. Ik heb ontdekt dat het soms helpt om één persoon te kiezen – een echte persoon die je kent, of een denkbeeldige persoon en naar die persoon te schrijven.
- Als een scène of een sectie niet lukt en je denkt nog steeds dat je het wilt – sla het dan over en ga verder. Als je het geheel hebt afgemaakt, kun je er weer naar terugkeren en dan kom je er misschien achter dat de reden dat het problemen gaf, is omdat het er niet thuishoorde.
- Wees op je hoede voor een scène die te dierbaar voor je wordt, dierbaarder dan de rest. Meestal zul je merken dat het niet meer past.
- Als je dialoog gebruikt, zeg het dan hardop terwijl je het schrijft. Alleen dan klinkt het als spraak.