Pareto

Het Pareto-principe — ook wel bekend als de 80-20-regel — is zo´n principe dat je overal gaat zien als je het eenmaal kent.

Sterker nog, ik heb moeite om tegenwoordig ergens nog een normale verdeling in te zien. En hoewel het vaak strikt genomen geen Pareto is, lijkt onze moderne wereld te neigen naar de scheve verdeling die het Pareto-principe uitdrukt. En, het lijkt of die scheve verhouding steeds scherper wordt (van 80-20 naar 99-1). En dat pakt vaker negatief uit dan positief.

Bijvoorbeeld in social chatgroepen (Telegram, Twitter, Slack) zijn het vaak een handjevol mensen (5%) die de bulk (95%) van de berichten sturen. Dit is anekdotisch maar wel typerend voor de meeste groepen waar ik in zit.

Maar je ziet de scheve verhoudingen ook terug op internet platformen:

• 1 bedrijf (Google) doet meer dan 80% van al het zoekverkeer op internet
• 90% van de royalties op Spotify worden verdeeld onder slechts 0.8% van de artiesten

Maar ook op macroschaal bestaan er veel scheve verhoudingen:

• Slechts 59 Amerikanen bezitten meer rijkdom dan de helft (165 miljoen mensen) van het land
• Slechts 10 rivieren zorgen voor 95% van het plastic dat in de oceanen komt
• Slechts 100 bedrijven zijn verantwoordelijk voor 71% van de uitstoot van broeikasgassen

Scheve verhoudingen met veel negatieve effecten.

Als je een optimistisch mens bent kun je zeggen dat 59/10/100 redelijk overzichtelijke aantallen zijn en dat het dus makkelijk aan te pakken (te veranderen) moet zijn. Maar toch gebeurt dit niet. En dat is logisch. Het systeem waarin dit is ontstaan is hetzelfde systeem waarin dit is opgebloeid en wat dit in stand houdt en zelfs versterkt.

De rijke Amerikanen of vervuilende bedrijven zijn niet de oorzaak, maar gevolg van het systeem.

Wil je dit dus veranderen, dan moet je het systeem veranderen.