Ik heb nog nooit iets gelezen van schrijffenomeen Marieke Lucas Rijneveld. Behalve twee woorden:
“Wees onverbiddelijk”.
Dit stond in grote letters boven het bureau waar Rijneveld de eerste roman schreef. De roman die Rijneveld direct bombardeerde tot het grootste talent van deze generatie.
Beklemmend (autobiografisch) schrijven kan alleen maar wanneer je onverbiddelijk kan zijn naar je eigen omgeving en ervaringen. Grof gezegd: door niet te veel rekening houden met wat anderen denken of er van vinden, maar gewoon de waarheid opschrijven. Zonder eromheen te draaien.
Ik denk daar vaak aan.
Niet iedereen zal een beklemmende autobiografie willen, kunnen of moeten schrijven, maar de waarheid opschrijven, dat zou altijd het streven moeten zijn. En dat kan maar op één manier.
(NB Google is niet heel duidelijk of het nu Onverbiddelijk, Onverbiddelijk zijn of Wees onverbiddelijk was wat er boven het bureau hing. Maar dat maakt voor deze blog niet uit).
Webmentions
[…] ze zegt ook iets anders dat ik andere schrijvers ook hoor zeggen. Over iets op durven […]
[…] heb al vaker gesteld dat de grootste schrijvers eerlijk of onverbiddelijk durven zijn. En zonder iets van hem gelezen te hebben kan ik dus na dit interview stellen dat […]
[…] Ik schreef ooit iets over Marieke Lucas Rijneveld die boven het schrijfbureau als reminder had staan: wees onverbiddelijk. […]
[…] betere literatuur onderscheidt zich van de mindere door hoeveel waarheid de auteur heeft durven op te […]